పోస్ట్‌లు

జులై, 2025లోని పోస్ట్‌లను చూపుతోంది

💔 చిరునవ్వు వెనుక ఆర్తి 💔

💔 చిరునవ్వు వెనుక ఆర్తి 💔 చిత్తూరు జిల్లా పక్కనే ఉన్న చిన్న ఊరు పాలగుంట . అక్కడ ఓ ప్రభుత్వ హాస్టల్‌ లో వర్కింగ్‌గా పనిచేసే అర్జున్ , నిశ్శబ్దంగా తన జీవితం సాగించేవాడు. కళలు, కోరికలు అన్నీ గుండెల్లో పెట్టుకొని, పుస్తకాల్లో మునిగి పోయే మనిషి. ఒకరోజు హాస్టల్ దగ్గరికి కొత్తగా డిగ్రీ చేసిన యువతి వచ్చింది. ఆమె పేరు సౌమ్య . విద్యారంగంలో ఏదైనా చేయాలనే లక్ష్యంతో ఊహలు కప్పుకుంటూ వచ్చిన ఈమె… తనలోకి ప్రేమను ప్రవేశపెట్టే అర్జున్‌ను కలిసింది. ఆమె చిరునవ్వు చాలా ఆహ్లాదకరం. హాస్టల్ పిల్లలతో ఆడుతూ పాడుతూ ఉండే ఆమెను చూసిన ప్రతిసారి అర్జున్ మనసు లోపల ఏదో మరిగేది. “నువ్వు నవ్వినప్పుడు నీలో వెలుగే కనిపిస్తుంది…” అని మొదటిసారి ఆమెను చూసినరోజే చెప్పేశాడు అర్జున్. ఆమె తల వంచి నవ్వింది. కానీ తనలో ఒక ముదురు దుఃఖాన్ని దాచినట్లు అర్థమైంది. ఆ నవ్వులో మధురత ఉంది. కానీ అంతులేని ఆర్తి కూడా ఉంది. 🌸 ఎదురు చూపుల మధ్య ప్రేమ చిగురించటం రోజులు గడిచాయి. ఇద్దరి మధ్య సాన్నిహిత్యం పెరిగింది. సాయంత్రాల్లో వర్షపు చినుకుల్లో కలిసి నడవడం, పిల్లలతో పాటలు పాడటం… ఇవన్నీ చిన్నదైన ప్రేమ విత్తనాలను నాటినట్టయింది. ...

💓 ఆమె నల్ల కళ్లలో ప్రేమ గంభీరం 💓

  💓 ఆమె నల్ల కళ్లలో ప్రేమ గంభీరం 💓 బొల్లిమునికుండ గ్రామం… చిన్న ఊరు అయినా, అక్కడి పచ్చదనాన్ని మరిచిపోలేం. ఆ ఊరిలోనే పంచాయితీ కార్యాలయంలో క్రమశిక్షణగా పనిచేసే వ్యక్తి వేణు . అబ్బాయి చదువు, డిగ్రీ వరకు పట్టుదలతో పూర్తి చేసినవాడు. పల్లె జీవితం అంటే ఇష్టంగా ఉండే వేణు, ఊర్లోనే ఉద్యోగం దొరకడం తన అదృష్టంగా భావించేవాడు. ఒకరోజు మండల పరిషత్ పాఠశాలకు కొత్తగా చేరిన టీచర్‌ను చూసినప్పటి నుంచే వేణు మనసు వెనక్కి తిరిగి రావడం లేదు. ఆమె పేరు మాధవి . తెల్లటి చీరలో నల్లని కళ్లతో, నిశబ్ధంగా నవ్వే ఆమెను చూసి వేణు కొన్నిసార్లు దెంగినట్టే అయ్యేవాడు. వాళ్లిద్దరి మధ్య మొదట నిగూఢమైన గౌరవం ఉండేది. కానీ వేణు మనసు మాత్రం నిద్రించకుండా మాధవిని తలుచుకుంటూ ఉండేది. ఆమె చెంపలపై ఒళ్ళు లొంగిపోయే నవ్వు చూసిన ప్రతీసారీ వేణు గుండె గడియారంలా మోగేది. ఒకరోజు స్కూల్ పక్కనే ఉన్న చెరువుకట్ట వద్ద కలుసుకున్నారు. మాధవి చేతిలో పుస్తకం, వేణు చేతిలో రోల్ ఫైల్. వీళ్ల మధ్య మాటలు చాలా సాధారణంగా మొదలయ్యాయి. “మీరు బాగా చదివారు కదా?” అని అడిగింది మాధవి. “అవును… కానీ ఇప్పుడు నాకు జీవితంలో బాగా అర్థమయ్యింది… ప్రేమంటేనే అసలైన...

తడిపిన జ్ఞాపకాల వీధిలో – హర్ష & వసంత ప్రేమకథ

  🩶 మౌనంగా మిన్నిన వేళలు 🩶 అతడు – హర్ష. ఒక సాధారణ ఉద్యోగి. అయితే జీవితంలో ఆశలంటే పెద్దగా లేవు. ఒక స్థిరమైన జీవితం, ఓ స్థిరమైన జీవిత భాగస్వామి – అంతే. ఆమె – వసంత. స్వేచ్ఛకు ప్రాధాన్యం ఇచ్చే సృజనాత్మక మనస్సు. తన మనసులో మాటను పలికించే లోకంలోకి అడుగుపెట్టే ప్రతి ఒక్కరినీ ప్రేమించే మృదువైన హృదయం ఆమె సొంతం. ఇద్దరి పెళ్లి ఒక విధంగా మౌన ఒప్పందంలా జరిగింది. పెద్దలు చూసిన సంబంధం. మొదటి నెలల ప్రేమ, ముద్దులు, ఆప్యాయత అన్నీ స్వతంత్ర జీవితం కోసం ఆమె కలలు కనడాన్ని ఆపలేదు. అతనికి మాత్రం అది కాస్త భయంగా అనిపించింది. ఒక రాత్రి – ఇంట్లో వెలుతుర్లు ముసురుగా ఉన్నాయి. హర్ష వసంతను తనవైపు లాక్కుని, ఆమె పెదాలు తాకే ప్రయత్నం చేశాడు. కానీ ఆమె చెమటలు పట్టిన మౌనం చెప్పింది – ఆమె హృదయం అక్కడ లేదని. అతని చేతుల్లో శరీరం ఉంది, కానీ ఆత్మ ఎక్కడో విరహంలో తేలుతూ ఉంది. ఆ రాత్రి... అతను తాను ఆమెకు కావలసినవాడు కాదని పూర్తిగా గ్రహించాడు. ఆమె తన స్వేచ్ఛను కోల్పోయిన వ్యక్తిగా ఉంది – భార్యగా కాదని. “నీకు కావలసింది శరీరమా? లేక సహచారం?” అని ఆమె అడిగిన మాట అతని హృదయంలో చెరిగిపోలేదు. ఆమె రోజూ తళ...

ప్రేమకూ మౌనం ఉండేలా

ప్రేమకూ మౌనం ఉండేలా స్థలం: విశాఖపట్నం | కాలం: 2018 ఆఫీసు బస్సు ఉదయం 8:30కి రామానాయుడులోకి వచ్చేది. నిత్యాని చూసిన ప్రతిసారీ అభిరామ్ గుండె వేగంగా కొట్టుకునేది. ఆమె చిరునవ్వు చూసినప్పుడు అతని నాలోకాల్లో ఏదో మార్పు వచ్చేదిగా అనిపించేది. నిత్య ఓ సాఫ్ట్‌వేర్ కంపెనీలో HR. ఆమె వాడే పర్ఫ్యూమ్ సువాసన అభిరామ్ మనసులో గమ్మత్తైన వానగా కురిసేది. కాని, ప్రేమను మాటలలో పెట్టాలంటే, అభిరామ్‌కు ధైర్యం రాలేదు. ఆరు నెలలుగా చూస్తున్నాడు. ఇంకా ఒక్క మాట కూడా పలకలేదు. ఒకరోజు... “హాయ్,” అని నిత్య ముందే మాట్లాడింది. అభిరామ్‌కు ఆశ్చర్యం కలిగింది. “మీరు రోజూ బస్సులోనే చూస్తుంటాను. మీరు కోడింగ్ టీమ్‌లో కదా?” అభిరామ్ కాళ్లు కలిపినట్టే ఫీలయ్యాడు. "అవును... మీరు HR కదా?" ఆ రోజు మొదలు వారి మధ్య మాటలు, చిరునవ్వులు, పర్సనల్ విషయాలు పంచుకుంటూ ఒక అందమైన అనుబంధం మొదలైంది. నిత్య నవ్వితే, ఆ హాయిగా ఉన్న ఉదయం మరింత మెరిసిపోతుంది. అభిరామ్ మాటల్లో మౌనం తొలగిపోయింది. ప్రేమ మాటల్లోకి వచ్చింది. 💌 ప్రేమ అంగీకారం ఒక శనివారం బీచ్‌కి కలిసి వెళ్లాలని నిత్యనే అడిగింది. అనవసరంగా చిలిపిగా ఉండే అభిరామ్ ఆ రోజు సీ...

"మధురమైన మౌన ప్రేమ కథ – హృదయాలను తాకే ఓ నిశ్శబ్ద ప్రేమ కథ"

  బావచెరువు బంధం శివపురం అనే చిన్న గ్రామం మధ్యలో ఉన్న బావచెరువు అనేది ఆ ఊరికి ప్రతీకలా నిలిచింది. ఆ చెరువు చుట్టూ పెరిగిన చిన్న పల్లెటూరి ప్రేమ కథ ఇది. వీరయ్య గారు గ్రామ పెద్ద. ఆయన మనవరాలు మాధవి చిన్ననాటి నుండి చాలా తెలివైనది. స్కూల్‌లో టాపర్, స్వభావానికి మృదువైనది. ఆమెకు ఊరిలో అందరూ ముద్దుగా చూసే వారు. అదే ఊరిలో రైతు కుటుంబంలో జన్మించిన కృష్ణుడు కూడా ఉన్నాడు. ఉదయం నాలుగింటికే లేచి బావిలో నీళ్ళు ఎత్తి పొలానికి పోతాడు. కానీ, చదువుపట్ల కూడా మంచి మక్కువ ఉండేది. స్కూల్లో మాధవి సరసన కూర్చొని చదివినవాడు కృష్ణుడు. కాలం క్రమంగా కదిలింది. స్కూల్ పూర్తయ్యాక మాధవి పట్టభద్రురాలు అయ్యింది. ఊరిలో ఉన్నప్పటికీ, పట్టణం నైపుణ్యాలు ఆమెలో ముద్రించబడ్డాయి. కృష్ణుడు మాత్రం గ్రామానికే అంకితమైన జీవితం గడుపుతున్నాడు. కానీ, అతడి మదిలో మాత్రం చిన్నప్పటి నుండి ఒకే ఒక్క ముఖమే తిరుగుతూ ఉంటుంది—మాధవిది. ఒక రోజు గ్రామంలో జరిగే బావచెరువు శుభ కార్యానికి సంబంధించి సమావేశం పెట్టారు. గ్రామస్థులందరిని పిలిచారు. మాధవి కూడా తాతయ్య వెంట వచ్చి కూర్చొంది. సమితిలో కృష్ణుడిని కూడా తీసుకున్నారు. మాట్లాడే తీరు, యోచించే ధ...

💖 ప్రేమకు రంగులే లేదు 💖

💖 ప్రేమకు రంగులే లేదు 💖 వర్షం పడుతున్న ఆ మట్టిరాల బసటాండ్‌ ముందు ఒక తడి ప్రేమకథ మొదలైంది. భాను – ఓ మిడిల్‌క్లాస్ బాయ్‌, చిన్నగా జాబ్ చేస్తూ తను సొంతంగా కష్టపడి చదివిన ఇంజినీరింగ్‌తో బతుకు పోరాటంలో ఉన్నవాడు. అతను తడులాడుతూ బస్సు కోసం ఎదురుచూస్తున్నప్పుడు ఆమెను మొదటిసారిగా చూశాడు. ఆమె పేరు శృతి. తెల్లగా మెల్లగా చిరునవ్వుతో మాట్లాడే తత్వం. ఫ్యాషన్ స్టడీస్ చేస్తున్న ఆమే కనిపించినప్పటినుంచి భాను మదిలో ప్రేమ మొలిచింది. మొదట మాటలు కాదు, కళ్లలోనే ప్రేమ పుట్టింది. 🌧️ మొదటి మాటలు "రెయిన్ బాగానే కురుస్తోంది కదా?" అని భాను మొదటగా అడిగిన ప్రశ్న. "అవునండి.. కానీ నాకు వర్షం అంటే చాలా ఇష్టం," అని చిరునవ్వుతో శృతి చెప్పింది. అది సరిపోయింది. ఆ చిరునవ్వే భాను జీవితాన్ని మార్చేసింది. అప్పటి నుంచి ప్రతీ రోజు అదే సమయం, అదే బస్టాప్. ఇద్దరి మధ్య మాటలు పెరిగాయి, నవ్వులు పంచుకున్నారు, కానీ ప్రేమ మాట మాత్రం ఎప్పటికీ బయటపడలేదు. 🕰️ ప్రేమని ముట్టుకునే పగడ్బందీ ఒక రోజు భాను శృతి కోసం ఒక చిన్న గిఫ్ట్ తీసుకొచ్చాడు – ఒక గ్లాస్ పెయింటింగ్ చేయించిన కిచె...

ఓ చిన్న గ్రామ పాఠశాలలో

మాస్టారు ఓ చిన్న గ్రామ పాఠశాలలో తెలుగు ఉపాధ్యాయుడు. ఆయనకి పిల్లలంటే పరమ భక్తి. పదేళ్లుగా అతను ఆ గ్రామంలోనే ఉంటూ, పిల్లలకు చదువు చెప్పడం కన్నా, జీవితం ఎలా గడపాలో నేర్పడంలో మునిగిపోయాడు. ఆ పాఠశాలకు ఇటీవలే కొత్త విద్యార్థిని అన్విత చేరింది. నిశ్శబ్దంగా ఉండే ఆమె పదివరకూ చదివి, ప్రస్తుతం ఇంటర్మీడియట్ చేయాల్సి ఉంది. కానీ, కుటుంబ పరిస్థితుల వల్ల చదువు మానేసి తండ్రికి తోడుగా పనుల్లో దిగింది. ఒకరోజు మాస్టారు ఆమెను దగ్గరికి పిలిచి అడిగారు, “నీవు ఎందుకు చదువు మానేసావ్ అమ్మా? నీవు చాలా తెలివిగా ఉన్నావు కదా?” ఆమె కన్నీళ్లతో జవాబు ఇచ్చింది: “నాన్నకి వ్యాపారం నడపడం కష్టమైపోయింది మాస్టారూ. చదువు కోసం అప్పు చేయడం ఇష్టం లేదు. అందుకే…” అన్వితలో దాగిన ప్రతిభ మాస్టారు ఆ రోజు నుంచే ఆమెకి సాయంగా ఉండాలనుకున్నారు. రోజూ సాయంత్రం పాఠశాల ముగిసిన తర్వాత, తన ఇంట్లోనే అన్వితకి పాఠాలు చెప్పటం ప్రారంభించారు. ఒకరోజు మాస్టారు ఇచ్చిన వ్యాసం మీద అన్విత రాసిన రచన చదివి ఆయన కన్నీళ్లు పెట్టుకున్నారు. ఆమె భావప్రకాశం, రచనా శైలి అద్వితీయంగా ఉండేది. ఆమె మాటల్లో జీవితాన్ని అర్థం చేసుకునే తళతళలు కనిపించేవి. మాస్టారు ...

అద్దంలో బంధించబడిన ఆత్మలు – తెలుగు హారర్ కథ

🔮 అద్దంలో బంధించబడిన ఆత్మలు – తెలుగు హారర్ కథ తెలంగాణ రాష్ట్రంలోని ఓ పల్లె గ్రామం – చీకటి సమయంలో గ్రామంలో గుండె పట్టు లేకుండా ఉండేది. గ్రామస్థులు చెబుతూ ఉండేవారు… “ఈ ఊరిలో ఒక పాత వీధిలో ఉన్న ఇంటిలో రాత్రుళ్ళు వింత శబ్దాలు, ఓ బాలిక అరుపులు వినిపిస్తుంటాయి…” అక్కడే ఆ ఇంటికి ఎదురుగా ఓ పూర్వ విద్యార్థి అయిన రమేష్ వచ్చి నివాసం ప్రారంభించాడు. మొదట్లో అంతా సర్దుకునేలా కనిపించినా, కొన్ని రోజులకే వింత సంఘటనలు మొదలయ్యాయి. పుస్తకాలు తానే తానుగా జారిపడటం, అద్దంలో తెలియని ప్రతిబింబాలు కనిపించడం మొదలయ్యాయి. ఒక రాత్రి రమేష్ కిచెన్‌లోకి వెళ్లాడు. అకస్మాత్తుగా అద్దం వైపు చూసాడు. అక్కడ తనకు కళ్ళు ఎర్రగా ఉన్న ఓ బాలిక కనిపించింది. తిరిగి చూసేలోపు అదృశ్యమైపోయింది. ఈ ఇంట్లో ఓ చిన్నారి ఆత్మ ఉంది… ఆత్మ తనకు జరిగిన అన్యాయానికి ప్రతీకారం తీసుకుంటోందట! రమేష్ చుట్టుపక్కల వారు చెప్పిన కథ విని ఆశ్చర్యపోయాడు. గతంలో ఆ ఇంట్లో ఓ చిన్నారి అనుమానాస్పదంగా చనిపోయిందట. ఎవ్వరూ సరిగ్గా మాట్లాడరట. అప్పటినుండి అక్కడి అద్దాలు చీకటిలో వింతగా మెరిసిపోతుంటాయట. ఒక రాత్రి రమేష్ ఒక పూజారి సహాయంతో ఆ ఇంట్లో పూజ చేయించాడు....

మౌనపు ముద్దులు – ఓ నిశ్శబ్ద ప్రేమకథ

💖 మౌనపు ముద్దులు – ఓ నిశ్శబ్ద ప్రేమకథ ఒక చిన్న పట్టణం — బోధన్. అక్కడే జరిగింది ఈ ప్రేమకథ. ఈ కథలో ఇద్దరు యువకులు ఉన్నారు — అనిరుద్ధ్ మరియు మాధవి. ఇద్దరికీ మాటల్లో స్పష్టత కంటే మౌనంలో ఉన్న అర్థం బాగా తెలిసింది. కానీ జీవితంలో ప్రేమను వ్యక్తీకరించలేకపోయిన వాళ్ళది. అనిరుద్ధ్ ఒక కళాశాలలో తెలుగు అధ్యాపకుడు. అతని మాటల్లో మాధుర్యం, కానీ వ్యక్తిగతంగా అంతగా మాట్లాడేవాడు కాదు. ప్రతి రోజు ఉదయం బస్సు స్టాప్ దగ్గర ఒకే వ్యక్తిని చూస్తూ ఉండేవాడు — మాధవి. ఆమె ఒక ప్రైవేట్ స్కూల్ లో టీచర్. అప్పుడప్పుడు వీరిద్దరి కళ్లూ కలుస్తూ ఉండేవి. ఒకే బస్సులో ప్రయాణం, ఒకే నిలయం, ఒకే వింత నిశ్శబ్దం. మాటలు లేవు, కానీ చూపుల్లో ప్రేమ ముద్దులు తేలిపోయేవి. మాధవి కూడా తాను కొంతకాలంగా అనిరుద్ధ్ ని గమనిస్తున్నానని తన మనసులో ఊహించేది. ఒకరోజు మాధవి చేతిలో ఒక పుస్తకం కనిపించింది — “మౌనమే మధురం”. అదే టైటిల్ అనిరుద్ధ్ కూడా రాసిన ఒక కవిత సంకలనం పేరే. అతడు ఆశ్చర్యంతో మాధవిని చూసాడు. ఆమె నవ్వింది. అది మొదటి సారి. ఆ నవ్వు అనిరుద్ధ్ గుండెను తాకింది. ఆ రోజు సాయంత్రం అతడు ఆమెతో మాట్లాడాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. కానీ మాధవి ...

కాంతి వెన్నెలలో – ఒక జీవిత మార్పు కథ

🕯️ కాంతి వెన్నెలలో – ఒక జీవిత మార్పు కథ తూర్పు గోదావరి జిల్లాలోని ఓ పల్లెటూరు — మారేడుపల్లి. ఆ ఊరు చాలా చిన్నది. కాని, అక్కడి మనుషుల మనసులు మాత్రం చాలా పెద్దవి. అక్కడే ఉండేవాడు ఓ యువకుడు — సూర్య . అతని స్వభావం నెమ్మదిగా మాట్లాడటం, దయగా ఉండటం. కాని అతనికో పెద్ద కల ఉంది — ఒక గొప్ప రచయిత కావాలి . తల్లి తండ్రి అన్నవారే లేని orphan సూర్య, ఊరి పాఠశాలలో చిన్న ఉద్యోగం చేసేవాడు. రాత్రిళ్లు చీకట్లో, ఒక చిన్న నెయ్యి దీపం వెలుగులో కథలు రాసేవాడు. ఎవరికీ చూపించడు. ఎందుకంటే తన కథల్ని ఎవ్వరూ చదవరని అతని నమ్మకం. అనుకోని పరిచయం ఒకరోజు పాఠశాలకు ఒక కొత్త టీచర్ వచ్చారు — అన్విత . ఆమె హైదరాబాద్ నుంచి వచ్చిన రచయిత. పాఠశాలలో చిన్న లెక్చరర్ పని చేస్తూ, ఖాళీ సమయాల్లో కథలు కూడా రాస్తుంటుంది. ఒకరోజు అన్విత, సూర్య రాసిన ఒక పుస్తకం వ్రాతచూడగా, ఆశ్చర్యపోయింది. “ఇవి నీ రచనలు నా?” – అన్విత సూర్య అంగీకరించాడు కానీ, ఎంతో సంకోచంగా. అన్విత చెప్పింది: “ఇవి పుస్తకంగా ప్రచురించాలి. ప్రజలకి చూపాలి.” అలా మొదలైంది సూర్య జీవితంలో వెలుగు . కథకు మలుపు అన్విత సహకారంతో, సూర్య రాసిన కథలు ఒక చిన్న పుస్తకంగా ప్...

చీకటిలో చిరునవ్వు

👻 చీకటిలో చిరునవ్వు తెలంగాణలోని మారుమూల గ్రామం "చింతలవాడ". పక్కనే పెద్ద అడవి. ఆ అడవి మధ్యలో వుంది ఒక పాత బంగ్లా – వందేళ్ళ పూర్వపు నిర్మాణం. ఊర్లో పెద్దలంతా దాన్ని "శాంతి భవన్" అని పిలుస్తూ ఉండేవారు. కానీ ఇప్పటి యువత మాత్రం దాన్ని "పిచ్చిది, భూత బంగ్లా" అంటూ తప్పించుకుంటూ ఉండేది. ఎవడైనా ఆ బంగ్లాకి వెళ్ళాలంటే ముందుగా చీకటిలోకి ప్రవేశించాల్సిందే. రాత్రివేళ అక్కడికి వెళ్ళేవారు కనబడినట్టు లేరు. వెళ్ళిన వాళ్లు కనిపించకుండా పోయిన కథలు గ్రామస్థుల నోటా తరతరాలుగా వినబడుతూ వచ్చాయి. “ఆ ఇంటిలో అడుగు పెట్టినవాడిని బంగ్లా వదలదు – నవ్వుతూ దానిలో కలిసిపోతాడు” 📸 YouTube వ్లాగర్ల గుంపు అభి, దీప్తి, రాజు, సనా – నలుగురు స్నేహితులు. హైదరాబాద్‌కి చెందిన యూట్యూబ్ వ్లాగర్లు. వీరు “Dark Telangana” అనే ఛానెల్‌కి గోప్యంగా వదిలిన haunted places footage ద్వారా ప్రసిద్ధులయ్యారు. వాళ్లకి వీవర్స్ అడుగుతున్నారు: “చింతలవాడ బంగ్లాలో ఎప్పుడు పోతారు?” ఒకరోజు అభి అన్నాడు – “రేపు మనం బంగ్లాలో లైవ్ చేయాలి. అక్కడ జరిగే ప్రతి క్షణాన్ని రికార్డ్ చేద్దాం. భూతాలుంటే మనమే ...

🕯️ "ఆ కోట వెనుక ఉన్న ఆత్మకథ"

🌕 నిశ్శబ్దం వెనుక ఉన్న అరుపు ఒక చిన్న ఊరిలోకి కొత్తగా వచ్చిన ఒక కుటుంబం నివాసముంటుంది. గ్రామం బయట ఉన్న పాత కోటలోకి వారు చేరినప్పటి నుండి 이상మైన సంఘటనలు ప్రారంభమయ్యాయి. ఆ కోఠిలో రాత్రిళ్లు చిరు చప్పుళ్లు, అరుపులు వినిపించసాగాయి. 🕯️ మొదటి రాత్రి – వింతల ఆరంభం రాత్రి 12 గంటల సమయంలో సుధ లేచి కూర్చుని చూసింది. తలుపు ఆవివి తానే తలుచుకుని కదిలిపోయాయి. మళ్ళీ పడుకోవాలనుకుంది. కానీ మెట్లు దిగుతున్న అడుగుల శబ్దం విని వెళ్ళి చూసింది – ఎవరూ లేరు. 👣 అడుగుల వెనుక గోప్యం రాహుల్ అనే యువకుడు ఆ కుటుంబంలో పెద్దవాడు. అతను రెండవ రాత్రి కెమెరా పెట్టి రికార్డ్ చేయాలనుకుంటాడు. ఆ రాత్రి వీడియోలో ఒక నీడ మెట్లు దిగుతూ కనిపించింది – కానీ ఆ సమయంలో అందరూ పడుకున్నారట! 📜 పాత దెయ్యం కథ గ్రామంలోని వృద్ధులు చెబుతారు – ఆ కోఠిలో పదిహేనేళ్ల క్రితం ఒక గర్భవతిగా ఉన్న మహిళను నల్లమంత్రికులు బలికించారని. అప్పటి నుండి ఆమె ఆత్మ అక్కడే ఉన్నదని నమ్మకం. ఆమెను disturb చేస్తే, ఆత్మ శాపం వేస్తుందని వారు అంటారు. 🪞 అద్దంలో కనిపించిన మరణం ఒక రోజు సుధ ఆ మేడమీద ఉన్న పాత అద్దంలో తనను చూసింది. కానీ ఆమె రూపం కాదది — చెలరే...

ఆ కోట వెనుక వినిపిస్తున్న ఆత్మల అరుపులు!

ఒక చిన్న గ్రామంలో, ఓ నిరుపేద కుటుంబం ఉండేది. ఆ కుటుంబంలో నలుగురు — తల్లి, తండ్రి, ఇద్దరు చిన్న పిల్లలు. తండ్రి రాములు, రోజూ కూలిపనికి వెళ్లేవాడు. వచ్చిన డబ్బులు భార్య లక్ష్మికి ఇచ్చేవాడు. లక్ష్మి అవి సురక్షితంగా నిలుపుకొని, ఆ డబ్బులతో కుటుంబాన్ని నెట్టుకొచ్చే ప్రయత్నం చేసేది. కాని ఆ డబ్బులు చాలవు. వడవడలాడే వేసవిలో, తినడానికి సరిపడినంత అన్నం లేక, పిల్లలకు పాలు తాగించడానికి సరిపడిన డబ్బూ లేకపోవడం లక్ష్మిని దిగులుపరుస్తుండేది. ఓ రోజు రాముడికి ఎదురుగా నిలబడి ఇలా అడిగింది: “నువ్వు తెచ్చే డబ్బులు మనకి తిండి కూడ సరిపోవట్లేదు. మన పిల్లల భవిష్యత్తు గురించి ఆలోచిస్తే భయం వేస్తోంది. ఏం చేద్దాం?” రాములు తలనమిలి ఊపాడు. అతనికి తన ఇంటి పరిస్థితి తెలుసు. కాని చేతిలో ఏమీ లేదు. అదే రాత్రి అతను మౌనంగా గడియారం 10 దాటి, ఊరంతా నిద్రపోతున్న వేళ వీధుల్లోకి వెళ్ళాడు. అక్కడ అతను ఒక పాత మామిడి చెట్టు కింద వృద్ధుడు ఒకడిని చూశాడు. అతను ఏదో పుస్తకంచదువుతున్నాడు. రాముడు ధైర్యంగా అడిగాడు: “అయ్యా, మీరు అర్ధరాత్రి పుస్తకం చదువుతున్నారేంటి?” వృద్ధుడు నవ్వుతూ అన్నాడు: “చదువే నన్ను మార్చింది బాబూ! మిమ్మల్ని కూ...

అద్భుత రాత్రి – అనుభూతి గాథ

 ఒక ఊరికి అతి పక్కన అడవిలో పాత కాళేశ్వరం దేవాలయం ఉంది. ఇప్పుడది పాడైపోయిన దేవాలయం. గ్రామస్థులు చెప్పుకునే కధల ప్రకారం, అక్కడ రాత్రి అయ్యాక ఎవ్వరూ దగ్గరకి వెళ్ళరని అంటారు. ఎందుకంటే, ఆ దేవాలయంలో రాత్రివేళల్లో ఏదో అసాధారణ శబ్దాలు వినిపిస్తుంటాయి. ఒక రోజు, కిరణ్ అనే యువకుడు, భూతాల మీద నమ్మకం లేదు అని తేలిగ్గా తీసుకున్నాడు. అతనికి నిశ్శబ్ద అడవుల మీద ఎక్కువ ఆసక్తి. అతని స్నేహితులతో కలిసి, ఆ దేవాలయంలో రాత్రి గడపాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. వారు ముగ్గురు — కిరణ్, నితిన్, అనూ. మధ్య రాత్రి అయ్యే సరికి... వారు దేవాలయానికి చేరుకున్న తరువాత, ఫ్లాష్‌లైట్స్‌ వేసి లోపలకి అడుగుపెట్టారు. అందరూ నవ్వుకుంటూ, చీకటి మీద రాబోయే వీడియో కోసం సన్నాహాలు చేస్తున్నారు. కానీ కొద్ది నిమిషాల్లో, ఫ్లాష్‌లైట్ మంటలు ఒక్కొక్కటిగా ఆరిపోతాయి. సైలెన్స్ లో ఒక్క మృదువైన మంత్రోచ్ఛారణ వినిపించనుంది... "ఓం కలిశ్వరాయ నమః... ఓం కలిశ్వరాయ నమః... అనూ భయంతో వెనక్కి చూసింది. నితిన్ చెమటలు పట్టి గబగబ అన్నాడు: “ఇది మనల్లో ఎవరూ చదవడం లేదు కదా?” అందరూ మౌనం అయ్యారు. ఒక మూలన నలుపు చాయలు కదిలినట్లు అనిపించింది. కిరణ్ ఫ్లాష్‌ లైట్ ఆన్ చేయ...

🌕అంధకారంలో అజ్ఞాత శబ్దాలు

ఒకప్పుడు, ఒక చిన్న గ్రామంలో చిన్నపాటి రైతు కుటుంబం జీవించేది. ఆ కుటుంబంలో బాలుడు రాము ఎంతో తెలివైనవాడు, మంచి గుణశీలి, న్యాయబద్ధమైన వాడు. ఒక రోజు, గ్రామానికి పక్కనే ఉన్న అటవిలో ఒక పెద్ద రాజుని రథం చెట్లలో చిక్కుకుంది. రథాన్ని లాగిన గుఱ్ఱాలు భయంతో పరుగులు తీయలేకపోయాయి. రాజుగారు, ఆయన సేవకులు ఎన్నో ప్రయత్నాలు చేసినా రథాన్ని బయటకు తీసుకురాలేకపోయారు. అప్పుడు అక్కడ నుంచి గాలిలో పాట పాడుకుంటూ రాము వెళ్తుండగా ఈ దృశ్యం కనిపించింది. తాను చిన్నవాడినే అయినా సహాయం చేయాలని భావించాడు. రాజుగారిని ఆశ్చర్యంతో చూశాడు.రాము దగ్గరికి వెళ్లి అన్నాడు: "మహారాజా! నేను మీకు ఒక చిన్న సహాయం చేస్తాను. కానీ మీ సేవకులు నన్ను పక్కకు లాగకండి." రాజు అనుమతివ్వడంతో రాము దగ్గర చెట్టు కొమ్మలను కత్తిరించి, మట్టి తడిపి, రథచక్రాల కింద ఉన్న కందిరులను తొలగించాడు. కొంచెం కష్టపడి పని చేసిన తర్వాత రథం బయటికి వచ్చింది. రాజు ఆశ్చర్యపోయాడు. "ఇంత తెలివిగా నువ్వు ఎలా పనిచేసావు, చిన్నవాడివే కానీ నీ ఆలోచన పెద్దవాడిలా ఉంది!" అన్నాడు. అప్పుడు రాము నవ్వుతూ అన్నాడు: "మహారాజా! వయసు కాదు, నయం (మనసు) మానవుని గొప్పదనాన్ని ...

🌺 అమృతాన్ని వెతికిన ఆడపడుచు

  🌸 అమృతను వెతికే ఆడపడుచు ✍️ రచన: తెలుగు కథల ప్రపంచం శైలి : జానపద మాయాజాల కథ | లక్ష్య ప్రేక్షకులు : పిల్లలూ, పెద్దలూ అందరూ చదవవచ్చు 🖼️ చిత్రం 1: గ్రామం తెల్లవారుజాము పరంధామపురం... నలుగురికి తెలియని చిన్న గ్రామం. అక్కడ పొలాలు, చెరువులు, పచ్చటి చెట్లు – అన్నీ కలసి ఒక స్వర్గంలా అనిపిస్తాయి. ఆ ఊరిలో ఉండే పద్మ అనే యువతి చిన్నప్పట్నించి ఒక కలను చూసేది — "అమృతం" అనే ఓ దివ్యత పానీయం గురించి. అది తాగితే రోగాలు పోతాయట, జీవితమంతా ప్రశాంతంగా ఉండటట. చిత్రం 2: ఆశలతో నిండిన పద్మ పద్మ చిన్నప్పటి నుంచీ ఈ కథని ఆమె ముత్తాత దగ్గర విన్నది. కానీ ఆమె గుండెల్లో మాత్రం అది ఓ వాస్తవం అయిపోయింది. ఒక రోజు ఉదయం సూర్యోదయ సమయంలో, పద్మ ఇంటి ముందు నిల్చొని నిశ్చయించుకుంది – ఈరోజే ఆమె ప్రయాణం మొదలవుతుంది. 🖼️ చిత్రం 3: అడవిలోకి ప్రయాణం ఆమె తన చిన్న సంచిలో కొద్దిపాటి తిండి, ఒక పుస్తకం, నీళ్ళ బాటిల్ వేసుకుంది. పొద్దునే వనాల దిశగా నడవసాగింది. అడవిలో చిలుకలు మురిపెంగా మ్రోగుతున్నాయి, కొబ్బరి చెట్లు చిరుజల్లులో తడుస్తున్నాయి. ఆదివారం కదా, గ్రామస్థులు ఎవరూ బయట లేరు. ఆమెకు ఎవరూ ఆపివ్వలేదు. 🌿 అడవిలో వింతలు ప...

చిత్రలేఖనం

తెలంగాణలోని పచ్చని పొలాలతో నిండిన ఓ చిన్న గ్రామం – చింతగుంట. ఊరంతా చిన్నదే అయినా, చుట్టూ ప్రకృతి అందాలతో మెరిసిపోతుంది. ఈ ఊరిలో పది ఏళ్ల రవి అనే బాలుడు తన తల్లి సుమా మరియు తండ్రి వెంకట్‌తో నివసించేవాడు. తండ్రి పొలం పనులు చేస్తుండగా, తల్లి ఇంటి పనులు చూసుకునేవారు. రవికి చదువు మీద అంతగా ఆసక్తి లేకపోయినా, ఆయనకి ఒకే ఒక మక్కువ – చిత్రలేఖనం . పుస్తకాల్లో ఉన్న మార్జిన్లపై, స్కూల్ బోర్డు చివరల్లో, ఇంటి గోడలపై – ఎక్కడ చూసినా అతను బొమ్మలు గీసేవాడు. ప్రతి రోజు బడికి వెళ్లిన తర్వాత, ఇంటికి వచ్చి అతను కలర్ పెన్సిల్స్ లేదా బొగ్గుతో గోడపై పక్షులు, చెట్లు, మేత మేకలు ఇలా గీసేవాడు. అతని బొమ్మల్లో కొన్ని అచ్చం నిజంగా ఉన్నట్టే కనిపించేవి. కానీ ఊరిలో ఎవ్వరూ ఆ కళను పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. 📚 మాస్టారి ముచ్చట ఒక రోజు స్కూల్లో ‘వన మహోత్సవం’ కార్యక్రమం జరిగింది. ప్రతి పిల్లవాడిని వనసంరక్షణపై ఒక activity చేయమన్నారు. రవి తన పెన్సిల్ తీసుకొని, ఓ కాగితంపై రంగుల పక్షిని, చెట్టును, వాటి చుట్టూ తిరిగే సూర్యకాంతి కిరణాలను గీశాడు. అతని క్లాస్ టీచర్ శంకర్ మాస్టారు ఆ బొమ్మ చూసి ఆశ్చర్యపోయారు. “రవి,...