తెలుగు కథల ప్రపంచం"

  మరుపుల మధ్య మెరిసే ప్రేమ — 'నీలి చెరువు రహస్యం' ప్రారంభం — ఆ గ్రామం, ఆ చెరువు ఎవరు చెప్పినా, ఆ గ్రామం పేరు వింటే మనసు ఒక్కసారిగా గుండెస్పందన తగ్గి ఒక చల్లని దుమ్ము లాంటి భావం కలుగుతుంది. గ్రామం పేరు వెంకటాపురం . చెరువు ఒకటే — అందరితోనూ పాడవాసుల స్నేహమైనదే కాకుండా, పేరులోనే ఒక వింతనూ కలిగిస్తుంది: నీలిమి వంటి ఆ నీరు రాత్రిపూట ఒక విచిత్రమైన వెలుగు చూడిస్తుంది. అందుకే అందరికీ అది నీలి చెరువు అని పిలవబడింది. కొన్ని తరతరాల క్రితం ఏదో కారణం వల్ల ఆ చెరువు చరిత్రలో ఒక చనిపోయిన ప్రేమ కథతో కలిసిపోయింది — ఒక బ్రహ్మాండమైన ప్రేమ, ఒక దురదృష్టం, మరియు ఆత్మలు విడిపోకుండా మిగిలిపోయిన కథ. ఆ కథను వదలి ఎవరికీ ఆ క్షణం శాంతి లేకపోయింది. పాత్రలు — ఆరావ్ & मीरा ఆరావ్ — నగరంలో పెద్ద సంస్థలో పని చేయకుండా, పురాతన కలలతో గ్రామాన్ని తిరిగి రావాలనుకుంటున్న యువకుడు. ఇతని గొప్ప లక్ష్యం: ఆరోగ్యకరమైన జీవితం, పాత సంప్రదాయాలపై అధ్యయనం చేయడం, మరియు రచన. ఆరావ్ హార్డు-ఎక్స్‌ప్లోరర్ కాదు; కానీ అన్వేషణ అతని లోపల ఎప్పుడూ మెత్తగా, ఆత్మకి శాంతి కావాలి అన్న ఆలోచనతో ఉంటుంది. మీਰਾ — వె...

మర్మమైన జ్ఞాపకాలు – ఒక రహస్య ప్రేమకథ అతని పేరు గోపాల్. చిన్న పట్టణం యొక్క ఒంటరిగా ఉండే దారిలో ఒక్క నరమని వింతలేని జీవితం. గోపాల్ బడి టీచర్ కాదు, కానీ పాఠశాల పక్కన తాను ఒక చిన్న పుస్తక దుకాణం నడిపేవాడు. పాత పుస్తకాలు, నోట్బుక్స్, కాలుష్య రేఖల మధ్య అతని రోజు గడిచిపోతుంది. పుస్తకాల వాసనలో ఆయనకు ఒక విచిత్రంగా ఉన్నారో లేదో ఒక రహస్యం ఉండేది. ఒక వర్షాకాల సాయంత్రం, ఒక అమ్మాయి దుకాణం గుండా నిలిచి, పుస్తకాలను నెమ్మదిగా ఆవిష్కరించి చూసింది. ఆమె ముఖంపై చిన్న ఓ అంచనా; కనుల్లో కొంత క్లిష్టత, కానీ నవ్వు సుత్తిలాగా. ఆమె పేరు దివ్య . ఆ నాడి గోపాల్‌కు తెలిసింది — ఈవేళకు పాత పుస్తకాల్లోని ఓ పెట్టెలో ఒక చిన్న నోటు ఉండవచ్చు అని. అతను దగ్గరకి వచ్చి పలకరించాడు. గోపాల్: "ఏ పుస్తకం చూశారు? నేను ఈ పుస్తకాలు చాలా ఆదరంగా చూసుకుంటాను." దివ్య: "నన్ను ఖచ్చితంగా ఒక కథ పట్టించింది... కానీ అది నా వ్యక్తిగతం." కేవలం ఆ సంభాషణలోనే మధ్యే మొదటి మెరుపు వచ్చి ఇద్దరి మధ్య ఒక హోదాను ఏర్పరచింది. దివ్య ప్రతి రోజు బయటకు వచ్చి పుస్తకాలను చూస్తూ జతకూడిపోయింది. గోపా...

   మర్మమైన జ్ఞాపకాలు "నువ్వు నా కోసం పుడితే, నేను నీ కోసం బ్రతికాననుకో..."  — ఇదే ఒక చిన్న వాక్యం కానీ ఆ వాక్యంలో దాగి ఉన్న అనుభూతి, ఆత్మను తాకేలా ఉంటుంది. ఈ కథలో ఆ అనుభూతులే మనకు దారి చూపుతాయి. అధ్యాయం 1: ఆ పరిచయం ఆదిత్య ఒక సాధారణ గ్రామ బాలుడు. చదువులో తెలివిగా, మనసులో కలలతో ఉండేవాడు. కానీ అతని హృదయం ఎప్పుడూ ఒక  ఖాళీగా ఉన్న పేజీ లా అనిపించేది. ఆ ఖాళీని పూరించేది ఎవరూ రాలేదు... కనీసం ఆ రోజు వరకు. కాలేజీకి మొదటి రోజు. కొత్త faces, కొత్త dreams. ఆ క్షణంలోనే అతను ఆమెను చూశాడు —  అన్విత . గాలి కదిలినట్టే అతని గుండె కూడా ఒక్కసారిగా కంపించింది. ఆమె కళ్ళలో ఒక  మర్మమైన ఆకర్షణ  ఉంది. ఆ కళ్ళు మాటాడుతున్నట్టుగా అనిపించాయి. "హాయ్... నేను అన్విత" — అన్న స్వరమే అతని చెవులలో నిశ్శబ్ద గీతంలా మోగింది. అధ్యాయం 2: మొదటి జ్ఞాపకాలు రోజులు గడుస్తున్న కొద్దీ వారి మధ్య అనుబంధం పెరిగింది. లైబ్రరీలో పక్కపక్కనే కూర్చోవడం, క్లాస్‌లో చిన్న చిన్న సంభాషణలు, కాంటీన్‌లో ముచ్చట్లు... ఇవన్నీ  జ్ఞాపకాల రత్నాలు లాగా అతని హృదయంలో నిలిచిపోయాయి. ఒక రోజు ఆదిత్య అడిగాడు,  "నిన్ను చూస...

✨ వెనుకడుగు వేయని హృదయం – సస్పెన్స్ & రొమాన్స్ ✨ ఆదివారం సాయంత్రం. ఆకాశం నిండా చవకల మేఘాలు చెదరగొట్టి, వంగి వన్నెలను దాచుకున్నది. గ్రామ మార్గాల్లో గాలి ఒక అస్థిర గీతలా వీచ్తోంది. ఇల్లు కోసం వెళ్తున్న ఆడపిల్ల దారిలో ఒకటే ఆలోచన తలకిందులా ఆమె మనసులో తిరిగింది — ఏదో ఒకటి తన ఎదుట వేయకుండా సాగిపోతుందట. ఆ ఆడపిల్ల పేరు ఆదితి . ఆమె కొత్తగా పట్టణానికి వచ్చి ఏకాంతంగా ఉండే సమయంలో, లోపల ఒక అనుకోని వేదనను, ఒక రహస్య ఉల్లాసాన్ని గర్వంగా పట్టు చేసుకుంది. ఆమెకు తెలియదు — అదే రహస్యం తన ప్రపంచాన్ని మార్చేసే దిశగా ఆరంభమవుతుంది. అదే రహస్యం అతని జీవితానికి కూడా దగ్గరగా ఉంది — అర్జున్ . అతను ఊరు చుట్టుపక్కల ఒక చిన్న ప్రయోగశాలలో చేరి పనిచేస్తున్నాడు. అతని చూపు నిశ్శబ్దంగా, అతని మాటలు కొంతమందికి గంభీరంగా అనిపిస్తాయనేదె అలవాటు. మొదటగా ఆదితిని చూసినప్పుడే ఆటంకం లేని ఒక మృదుత్వం అతని మనసులో నటించింది. కానీ అతనిలో కూడా ఒక చీకటి ఉంది — గతంలో జరిగిన ఒక ఘటన అతనికి ముంగిట బరువు వేసింది. ఆ బరువు అతన్ని ఎప్పుడూ పూర్తిగా వదిలిపెట్టలేదని ఆయన మెల్లగా అనుభవించాడు. వారి పరిచయం సింపు...

ప్రేమకూ మౌనం ఉండేలా స్థలం: విశాఖపట్నం | కాలం: 2018 ఆఫీసు బస్సు ఉదయం 8:30కి రామానాయుడులోకి వచ్చేది. నిత్యాని చూసిన ప్రతిసారీ అభిరామ్ గుండె వేగంగా కొట్టుకునేది. ఆమె చిరునవ్వు చూసినప్పుడు అతని నాలోకాల్లో ఏదో మార్పు వచ్చేదిగా అనిపించేది. నిత్య ఓ సాఫ్ట్‌వేర్ కంపెనీలో HR. ఆమె వాడే పర్ఫ్యూమ్ సువాసన అభిరామ్ మనసులో గమ్మత్తైన వానగా కురిసేది. కాని, ప్రేమను మాటలలో పెట్టాలంటే, అభిరామ్‌కు ధైర్యం రాలేదు. ఆరు నెలలుగా చూస్తున్నాడు. ఇంకా ఒక్క మాట కూడా పలకలేదు. ఒకరోజు... “హాయ్,” అని నిత్య ముందే మాట్లాడింది. అభిరామ్‌కు ఆశ్చర్యం కలిగింది. “మీరు రోజూ బస్సులోనే చూస్తుంటాను. మీరు కోడింగ్ టీమ్‌లో కదా?” అభిరామ్ కాళ్లు కలిపినట్టే ఫీలయ్యాడు. "అవును... మీరు HR కదా?" ఆ రోజు మొదలు వారి మధ్య మాటలు, చిరునవ్వులు, పర్సనల్ విషయాలు పంచుకుంటూ ఒక అందమైన అనుబంధం మొదలైంది. నిత్య నవ్వితే, ఆ హాయిగా ఉన్న ఉదయం మరింత మెరిసిపోతుంది. అభిరామ్ మాటల్లో మౌనం తొలగిపోయింది. ప్రేమ మాటల్లోకి వచ్చింది. 💌 ప్రేమ అంగీకారం ఒక శనివారం బీచ్‌కి కలిసి వెళ్లాలని నిత్యనే అడిగింది. అనవసరంగా చిలిపిగా ఉండే అభిరామ్ ఆ రోజు సీ...

💖 ప్రేమకు రంగులే లేదు 💖 వర్షం పడుతున్న ఆ మట్టిరాల బసటాండ్‌ ముందు ఒక తడి ప్రేమకథ మొదలైంది. భాను – ఓ మిడిల్‌క్లాస్ బాయ్‌, చిన్నగా జాబ్ చేస్తూ తను సొంతంగా కష్టపడి చదివిన ఇంజినీరింగ్‌తో బతుకు పోరాటంలో ఉన్నవాడు. అతను తడులాడుతూ బస్సు కోసం ఎదురుచూస్తున్నప్పుడు ఆమెను మొదటిసారిగా చూశాడు. ఆమె పేరు శృతి. తెల్లగా మెల్లగా చిరునవ్వుతో మాట్లాడే తత్వం. ఫ్యాషన్ స్టడీస్ చేస్తున్న ఆమే కనిపించినప్పటినుంచి భాను మదిలో ప్రేమ మొలిచింది. మొదట మాటలు కాదు, కళ్లలోనే ప్రేమ పుట్టింది. 🌧️ మొదటి మాటలు "రెయిన్ బాగానే కురుస్తోంది కదా?" అని భాను మొదటగా అడిగిన ప్రశ్న. "అవునండి.. కానీ నాకు వర్షం అంటే చాలా ఇష్టం," అని చిరునవ్వుతో శృతి చెప్పింది. అది సరిపోయింది. ఆ చిరునవ్వే భాను జీవితాన్ని మార్చేసింది. అప్పటి నుంచి ప్రతీ రోజు అదే సమయం, అదే బస్టాప్. ఇద్దరి మధ్య మాటలు పెరిగాయి, నవ్వులు పంచుకున్నారు, కానీ ప్రేమ మాట మాత్రం ఎప్పటికీ బయటపడలేదు. 🕰️ ప్రేమని ముట్టుకునే పగడ్బందీ ఒక రోజు భాను శృతి కోసం ఒక చిన్న గిఫ్ట్ తీసుకొచ్చాడు – ఒక గ్లాస్ పెయింటింగ్ చేయించిన కిచె...

💖 మౌనపు ముద్దులు – ఓ నిశ్శబ్ద ప్రేమకథ ఒక చిన్న పట్టణం — బోధన్. అక్కడే జరిగింది ఈ ప్రేమకథ. ఈ కథలో ఇద్దరు యువకులు ఉన్నారు — అనిరుద్ధ్ మరియు మాధవి. ఇద్దరికీ మాటల్లో స్పష్టత కంటే మౌనంలో ఉన్న అర్థం బాగా తెలిసింది. కానీ జీవితంలో ప్రేమను వ్యక్తీకరించలేకపోయిన వాళ్ళది. అనిరుద్ధ్ ఒక కళాశాలలో తెలుగు అధ్యాపకుడు. అతని మాటల్లో మాధుర్యం, కానీ వ్యక్తిగతంగా అంతగా మాట్లాడేవాడు కాదు. ప్రతి రోజు ఉదయం బస్సు స్టాప్ దగ్గర ఒకే వ్యక్తిని చూస్తూ ఉండేవాడు — మాధవి. ఆమె ఒక ప్రైవేట్ స్కూల్ లో టీచర్. అప్పుడప్పుడు వీరిద్దరి కళ్లూ కలుస్తూ ఉండేవి. ఒకే బస్సులో ప్రయాణం, ఒకే నిలయం, ఒకే వింత నిశ్శబ్దం. మాటలు లేవు, కానీ చూపుల్లో ప్రేమ ముద్దులు తేలిపోయేవి. మాధవి కూడా తాను కొంతకాలంగా అనిరుద్ధ్ ని గమనిస్తున్నానని తన మనసులో ఊహించేది. ఒకరోజు మాధవి చేతిలో ఒక పుస్తకం కనిపించింది — “మౌనమే మధురం”. అదే టైటిల్ అనిరుద్ధ్ కూడా రాసిన ఒక కవిత సంకలనం పేరే. అతడు ఆశ్చర్యంతో మాధవిని చూసాడు. ఆమె నవ్వింది. అది మొదటి సారి. ఆ నవ్వు అనిరుద్ధ్ గుండెను తాకింది. ఆ రోజు సాయంత్రం అతడు ఆమెతో మాట్లాడాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. కానీ మాధవి ...