తెలుగు కథల ప్రపంచం"

  తలుపులు మూసిన ఇంటి రహస్యం వరంగల్ జిల్లా సమీపంలో ఉన్న ఒక చిన్న గ్రామంలో, చాలా సంవత్సరాలుగా మూసి ఉన్న ఒక పాత ఇల్లు ఉంది. ఆ ఇంటికి దగ్గర్లో వెళ్ళాలంటేనే గ్రామస్తులు భయపడేవారు. రాత్రివేళ ఆ ఇంటి దృష్టిలో పడటం కూడా నిషిద్ధమే. కానీ ఆ ఇంటి కథను మర్చిపోలేని వ్యక్తి ఒకడు — అతని పేరు రవి. రవి హైదరాబాద్‌లో ఉద్యోగం చేసి, లాక్‌డౌన్ టైమ్‌లో తన ఊరికి వచ్చాడు. ఊరిలో అంతా బోసిపోయినట్లే ఉంది. కానీ అతనికి ఆ పాత ఇంటి చుట్టూ తిరగాలని ఒక ఆలోచన వచ్చింది. చిన్నప్పటి నుండి ఆ ఇంటి గురించి విని, అది నిజంగా ఏమిటో తెలుసుకోవాలని తపనగా ఉండేది. మొదటి రాత్రి: శబ్దాల వేళ ఒక రోజు రాత్రి రవి, తన ఫోన్ కెమెరా, టార్చ్ తీసుకుని ఆ ఇంటి వైపు వెళ్లాడు. తలుపులు తడమలుగా కట్టబడి ఉన్నాయి. కానీ ఒక చిన్న వాత వలె తలుపు తలపడింది... అతడు లోపలికి అడుగు వేసే సమయంలో ఏదో తీవ్రమైన చల్లటి గాలివీచింది. టార్చ్ వెలుగులో ధూళితో కప్పబడ్డ ఫోటోలు, విరిగిన ఫర్నిచర్, ఎండిన పువ్వుల అలంకారాలు—all eerily untouched. ఒక మూలన ఉన్న గదిలోకి అతడు వెళ్లగానే, ఒక పెద్ద అద్దం కనిపించింది. అద్దంలో మాత్రం అతని ప్రతిబింబం కాకుండా ఒక బుర్రతో...

💖 ప్రేమకు రంగులే లేదు 💖 వర్షం పడుతున్న ఆ మట్టిరాల బసటాండ్‌ ముందు ఒక తడి ప్రేమకథ మొదలైంది. భాను – ఓ మిడిల్‌క్లాస్ బాయ్‌, చిన్నగా జాబ్ చేస్తూ తను సొంతంగా కష్టపడి చదివిన ఇంజినీరింగ్‌తో బతుకు పోరాటంలో ఉన్నవాడు. అతను తడులాడుతూ బస్సు కోసం ఎదురుచూస్తున్నప్పుడు ఆమెను మొదటిసారిగా చూశాడు. ఆమె పేరు శృతి. తెల్లగా మెల్లగా చిరునవ్వుతో మాట్లాడే తత్వం. ఫ్యాషన్ స్టడీస్ చేస్తున్న ఆమే కనిపించినప్పటినుంచి భాను మదిలో ప్రేమ మొలిచింది. మొదట మాటలు కాదు, కళ్లలోనే ప్రేమ పుట్టింది. 🌧️ మొదటి మాటలు "రెయిన్ బాగానే కురుస్తోంది కదా?" అని భాను మొదటగా అడిగిన ప్రశ్న. "అవునండి.. కానీ నాకు వర్షం అంటే చాలా ఇష్టం," అని చిరునవ్వుతో శృతి చెప్పింది. అది సరిపోయింది. ఆ చిరునవ్వే భాను జీవితాన్ని మార్చేసింది. అప్పటి నుంచి ప్రతీ రోజు అదే సమయం, అదే బస్టాప్. ఇద్దరి మధ్య మాటలు పెరిగాయి, నవ్వులు పంచుకున్నారు, కానీ ప్రేమ మాట మాత్రం ఎప్పటికీ బయటపడలేదు. 🕰️ ప్రేమని ముట్టుకునే పగడ్బందీ ఒక రోజు భాను శృతి కోసం ఒక చిన్న గిఫ్ట్ తీసుకొచ్చాడు – ఒక గ్లాస్ పెయింటింగ్ చేయించిన కిచె...

మాస్టారు ఓ చిన్న గ్రామ పాఠశాలలో తెలుగు ఉపాధ్యాయుడు. ఆయనకి పిల్లలంటే పరమ భక్తి. పదేళ్లుగా అతను ఆ గ్రామంలోనే ఉంటూ, పిల్లలకు చదువు చెప్పడం కన్నా, జీవితం ఎలా గడపాలో నేర్పడంలో మునిగిపోయాడు. ఆ పాఠశాలకు ఇటీవలే కొత్త విద్యార్థిని అన్విత చేరింది. నిశ్శబ్దంగా ఉండే ఆమె పదివరకూ చదివి, ప్రస్తుతం ఇంటర్మీడియట్ చేయాల్సి ఉంది. కానీ, కుటుంబ పరిస్థితుల వల్ల చదువు మానేసి తండ్రికి తోడుగా పనుల్లో దిగింది. ఒకరోజు మాస్టారు ఆమెను దగ్గరికి పిలిచి అడిగారు, “నీవు ఎందుకు చదువు మానేసావ్ అమ్మా? నీవు చాలా తెలివిగా ఉన్నావు కదా?” ఆమె కన్నీళ్లతో జవాబు ఇచ్చింది: “నాన్నకి వ్యాపారం నడపడం కష్టమైపోయింది మాస్టారూ. చదువు కోసం అప్పు చేయడం ఇష్టం లేదు. అందుకే…” అన్వితలో దాగిన ప్రతిభ మాస్టారు ఆ రోజు నుంచే ఆమెకి సాయంగా ఉండాలనుకున్నారు. రోజూ సాయంత్రం పాఠశాల ముగిసిన తర్వాత, తన ఇంట్లోనే అన్వితకి పాఠాలు చెప్పటం ప్రారంభించారు. ఒకరోజు మాస్టారు ఇచ్చిన వ్యాసం మీద అన్విత రాసిన రచన చదివి ఆయన కన్నీళ్లు పెట్టుకున్నారు. ఆమె భావప్రకాశం, రచనా శైలి అద్వితీయంగా ఉండేది. ఆమె మాటల్లో జీవితాన్ని అర్థం చేసుకునే తళతళలు కనిపించేవి. మాస్టారు ...

🔮 అద్దంలో బంధించబడిన ఆత్మలు – తెలుగు హారర్ కథ తెలంగాణ రాష్ట్రంలోని ఓ పల్లె గ్రామం – చీకటి సమయంలో గ్రామంలో గుండె పట్టు లేకుండా ఉండేది. గ్రామస్థులు చెబుతూ ఉండేవారు… “ఈ ఊరిలో ఒక పాత వీధిలో ఉన్న ఇంటిలో రాత్రుళ్ళు వింత శబ్దాలు, ఓ బాలిక అరుపులు వినిపిస్తుంటాయి…” అక్కడే ఆ ఇంటికి ఎదురుగా ఓ పూర్వ విద్యార్థి అయిన రమేష్ వచ్చి నివాసం ప్రారంభించాడు. మొదట్లో అంతా సర్దుకునేలా కనిపించినా, కొన్ని రోజులకే వింత సంఘటనలు మొదలయ్యాయి. పుస్తకాలు తానే తానుగా జారిపడటం, అద్దంలో తెలియని ప్రతిబింబాలు కనిపించడం మొదలయ్యాయి. ఒక రాత్రి రమేష్ కిచెన్‌లోకి వెళ్లాడు. అకస్మాత్తుగా అద్దం వైపు చూసాడు. అక్కడ తనకు కళ్ళు ఎర్రగా ఉన్న ఓ బాలిక కనిపించింది. తిరిగి చూసేలోపు అదృశ్యమైపోయింది. ఈ ఇంట్లో ఓ చిన్నారి ఆత్మ ఉంది… ఆత్మ తనకు జరిగిన అన్యాయానికి ప్రతీకారం తీసుకుంటోందట! రమేష్ చుట్టుపక్కల వారు చెప్పిన కథ విని ఆశ్చర్యపోయాడు. గతంలో ఆ ఇంట్లో ఓ చిన్నారి అనుమానాస్పదంగా చనిపోయిందట. ఎవ్వరూ సరిగ్గా మాట్లాడరట. అప్పటినుండి అక్కడి అద్దాలు చీకటిలో వింతగా మెరిసిపోతుంటాయట. ఒక రాత్రి రమేష్ ఒక పూజారి సహాయంతో ఆ ఇంట్లో పూజ చేయించాడు....

💖 మౌనపు ముద్దులు – ఓ నిశ్శబ్ద ప్రేమకథ ఒక చిన్న పట్టణం — బోధన్. అక్కడే జరిగింది ఈ ప్రేమకథ. ఈ కథలో ఇద్దరు యువకులు ఉన్నారు — అనిరుద్ధ్ మరియు మాధవి. ఇద్దరికీ మాటల్లో స్పష్టత కంటే మౌనంలో ఉన్న అర్థం బాగా తెలిసింది. కానీ జీవితంలో ప్రేమను వ్యక్తీకరించలేకపోయిన వాళ్ళది. అనిరుద్ధ్ ఒక కళాశాలలో తెలుగు అధ్యాపకుడు. అతని మాటల్లో మాధుర్యం, కానీ వ్యక్తిగతంగా అంతగా మాట్లాడేవాడు కాదు. ప్రతి రోజు ఉదయం బస్సు స్టాప్ దగ్గర ఒకే వ్యక్తిని చూస్తూ ఉండేవాడు — మాధవి. ఆమె ఒక ప్రైవేట్ స్కూల్ లో టీచర్. అప్పుడప్పుడు వీరిద్దరి కళ్లూ కలుస్తూ ఉండేవి. ఒకే బస్సులో ప్రయాణం, ఒకే నిలయం, ఒకే వింత నిశ్శబ్దం. మాటలు లేవు, కానీ చూపుల్లో ప్రేమ ముద్దులు తేలిపోయేవి. మాధవి కూడా తాను కొంతకాలంగా అనిరుద్ధ్ ని గమనిస్తున్నానని తన మనసులో ఊహించేది. ఒకరోజు మాధవి చేతిలో ఒక పుస్తకం కనిపించింది — “మౌనమే మధురం”. అదే టైటిల్ అనిరుద్ధ్ కూడా రాసిన ఒక కవిత సంకలనం పేరే. అతడు ఆశ్చర్యంతో మాధవిని చూసాడు. ఆమె నవ్వింది. అది మొదటి సారి. ఆ నవ్వు అనిరుద్ధ్ గుండెను తాకింది. ఆ రోజు సాయంత్రం అతడు ఆమెతో మాట్లాడాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. కానీ మాధవి ...

🕯️ కాంతి వెన్నెలలో – ఒక జీవిత మార్పు కథ తూర్పు గోదావరి జిల్లాలోని ఓ పల్లెటూరు — మారేడుపల్లి. ఆ ఊరు చాలా చిన్నది. కాని, అక్కడి మనుషుల మనసులు మాత్రం చాలా పెద్దవి. అక్కడే ఉండేవాడు ఓ యువకుడు — సూర్య . అతని స్వభావం నెమ్మదిగా మాట్లాడటం, దయగా ఉండటం. కాని అతనికో పెద్ద కల ఉంది — ఒక గొప్ప రచయిత కావాలి . తల్లి తండ్రి అన్నవారే లేని orphan సూర్య, ఊరి పాఠశాలలో చిన్న ఉద్యోగం చేసేవాడు. రాత్రిళ్లు చీకట్లో, ఒక చిన్న నెయ్యి దీపం వెలుగులో కథలు రాసేవాడు. ఎవరికీ చూపించడు. ఎందుకంటే తన కథల్ని ఎవ్వరూ చదవరని అతని నమ్మకం. అనుకోని పరిచయం ఒకరోజు పాఠశాలకు ఒక కొత్త టీచర్ వచ్చారు — అన్విత . ఆమె హైదరాబాద్ నుంచి వచ్చిన రచయిత. పాఠశాలలో చిన్న లెక్చరర్ పని చేస్తూ, ఖాళీ సమయాల్లో కథలు కూడా రాస్తుంటుంది. ఒకరోజు అన్విత, సూర్య రాసిన ఒక పుస్తకం వ్రాతచూడగా, ఆశ్చర్యపోయింది. “ఇవి నీ రచనలు నా?” – అన్విత సూర్య అంగీకరించాడు కానీ, ఎంతో సంకోచంగా. అన్విత చెప్పింది: “ఇవి పుస్తకంగా ప్రచురించాలి. ప్రజలకి చూపాలి.” అలా మొదలైంది సూర్య జీవితంలో వెలుగు . కథకు మలుపు అన్విత సహకారంతో, సూర్య రాసిన కథలు ఒక చిన్న పుస్తకంగా ప్...

👻 చీకటిలో చిరునవ్వు తెలంగాణలోని మారుమూల గ్రామం "చింతలవాడ". పక్కనే పెద్ద అడవి. ఆ అడవి మధ్యలో వుంది ఒక పాత బంగ్లా – వందేళ్ళ పూర్వపు నిర్మాణం. ఊర్లో పెద్దలంతా దాన్ని "శాంతి భవన్" అని పిలుస్తూ ఉండేవారు. కానీ ఇప్పటి యువత మాత్రం దాన్ని "పిచ్చిది, భూత బంగ్లా" అంటూ తప్పించుకుంటూ ఉండేది. ఎవడైనా ఆ బంగ్లాకి వెళ్ళాలంటే ముందుగా చీకటిలోకి ప్రవేశించాల్సిందే. రాత్రివేళ అక్కడికి వెళ్ళేవారు కనబడినట్టు లేరు. వెళ్ళిన వాళ్లు కనిపించకుండా పోయిన కథలు గ్రామస్థుల నోటా తరతరాలుగా వినబడుతూ వచ్చాయి. “ఆ ఇంటిలో అడుగు పెట్టినవాడిని బంగ్లా వదలదు – నవ్వుతూ దానిలో కలిసిపోతాడు” 📸 YouTube వ్లాగర్ల గుంపు అభి, దీప్తి, రాజు, సనా – నలుగురు స్నేహితులు. హైదరాబాద్‌కి చెందిన యూట్యూబ్ వ్లాగర్లు. వీరు “Dark Telangana” అనే ఛానెల్‌కి గోప్యంగా వదిలిన haunted places footage ద్వారా ప్రసిద్ధులయ్యారు. వాళ్లకి వీవర్స్ అడుగుతున్నారు: “చింతలవాడ బంగ్లాలో ఎప్పుడు పోతారు?” ఒకరోజు అభి అన్నాడు – “రేపు మనం బంగ్లాలో లైవ్ చేయాలి. అక్కడ జరిగే ప్రతి క్షణాన్ని రికార్డ్ చేద్దాం. భూతాలుంటే మనమే ...

ఒక చిన్న గ్రామంలో, ఓ నిరుపేద కుటుంబం ఉండేది. ఆ కుటుంబంలో నలుగురు — తల్లి, తండ్రి, ఇద్దరు చిన్న పిల్లలు. తండ్రి రాములు, రోజూ కూలిపనికి వెళ్లేవాడు. వచ్చిన డబ్బులు భార్య లక్ష్మికి ఇచ్చేవాడు. లక్ష్మి అవి సురక్షితంగా నిలుపుకొని, ఆ డబ్బులతో కుటుంబాన్ని నెట్టుకొచ్చే ప్రయత్నం చేసేది. కాని ఆ డబ్బులు చాలవు. వడవడలాడే వేసవిలో, తినడానికి సరిపడినంత అన్నం లేక, పిల్లలకు పాలు తాగించడానికి సరిపడిన డబ్బూ లేకపోవడం లక్ష్మిని దిగులుపరుస్తుండేది. ఓ రోజు రాముడికి ఎదురుగా నిలబడి ఇలా అడిగింది: “నువ్వు తెచ్చే డబ్బులు మనకి తిండి కూడ సరిపోవట్లేదు. మన పిల్లల భవిష్యత్తు గురించి ఆలోచిస్తే భయం వేస్తోంది. ఏం చేద్దాం?” రాములు తలనమిలి ఊపాడు. అతనికి తన ఇంటి పరిస్థితి తెలుసు. కాని చేతిలో ఏమీ లేదు. అదే రాత్రి అతను మౌనంగా గడియారం 10 దాటి, ఊరంతా నిద్రపోతున్న వేళ వీధుల్లోకి వెళ్ళాడు. అక్కడ అతను ఒక పాత మామిడి చెట్టు కింద వృద్ధుడు ఒకడిని చూశాడు. అతను ఏదో పుస్తకంచదువుతున్నాడు. రాముడు ధైర్యంగా అడిగాడు: “అయ్యా, మీరు అర్ధరాత్రి పుస్తకం చదువుతున్నారేంటి?” వృద్ధుడు నవ్వుతూ అన్నాడు: “చదువే నన్ను మార్చింది బాబూ! మిమ్మల్ని కూ...

  🌸 అమృతను వెతికే ఆడపడుచు ✍️ రచన: తెలుగు కథల ప్రపంచం శైలి : జానపద మాయాజాల కథ | లక్ష్య ప్రేక్షకులు : పిల్లలూ, పెద్దలూ అందరూ చదవవచ్చు 🖼️ చిత్రం 1: గ్రామం తెల్లవారుజాము పరంధామపురం... నలుగురికి తెలియని చిన్న గ్రామం. అక్కడ పొలాలు, చెరువులు, పచ్చటి చెట్లు – అన్నీ కలసి ఒక స్వర్గంలా అనిపిస్తాయి. ఆ ఊరిలో ఉండే పద్మ అనే యువతి చిన్నప్పట్నించి ఒక కలను చూసేది — "అమృతం" అనే ఓ దివ్యత పానీయం గురించి. అది తాగితే రోగాలు పోతాయట, జీవితమంతా ప్రశాంతంగా ఉండటట. చిత్రం 2: ఆశలతో నిండిన పద్మ పద్మ చిన్నప్పటి నుంచీ ఈ కథని ఆమె ముత్తాత దగ్గర విన్నది. కానీ ఆమె గుండెల్లో మాత్రం అది ఓ వాస్తవం అయిపోయింది. ఒక రోజు ఉదయం సూర్యోదయ సమయంలో, పద్మ ఇంటి ముందు నిల్చొని నిశ్చయించుకుంది – ఈరోజే ఆమె ప్రయాణం మొదలవుతుంది. 🖼️ చిత్రం 3: అడవిలోకి ప్రయాణం ఆమె తన చిన్న సంచిలో కొద్దిపాటి తిండి, ఒక పుస్తకం, నీళ్ళ బాటిల్ వేసుకుంది. పొద్దునే వనాల దిశగా నడవసాగింది. అడవిలో చిలుకలు మురిపెంగా మ్రోగుతున్నాయి, కొబ్బరి చెట్లు చిరుజల్లులో తడుస్తున్నాయి. ఆదివారం కదా, గ్రామస్థులు ఎవరూ బయట లేరు. ఆమెకు ఎవరూ ఆపివ్వలేదు. 🌿 అడవిలో వింతలు ప...