చిత్రలేఖనం
తెలంగాణలోని పచ్చని పొలాలతో నిండిన ఓ చిన్న గ్రామం – చింతగుంట. ఊరంతా చిన్నదే అయినా, చుట్టూ ప్రకృతి అందాలతో మెరిసిపోతుంది. ఈ ఊరిలో పది ఏళ్ల రవి అనే బాలుడు తన తల్లి సుమా మరియు తండ్రి వెంకట్‌తో నివసించేవాడు. తండ్రి పొలం పనులు చేస్తుండగా, తల్లి ఇంటి పనులు చూసుకునేవారు.
రవికి చదువు మీద అంతగా ఆసక్తి లేకపోయినా, ఆయనకి ఒకే ఒక మక్కువ – చిత్రలేఖనం. పుస్తకాల్లో ఉన్న మార్జిన్లపై, స్కూల్ బోర్డు చివరల్లో, ఇంటి గోడలపై – ఎక్కడ చూసినా అతను బొమ్మలు గీసేవాడు.
ప్రతి రోజు బడికి వెళ్లిన తర్వాత, ఇంటికి వచ్చి అతను కలర్ పెన్సిల్స్ లేదా బొగ్గుతో గోడపై పక్షులు, చెట్లు, మేత మేకలు ఇలా గీసేవాడు. అతని బొమ్మల్లో కొన్ని అచ్చం నిజంగా ఉన్నట్టే కనిపించేవి. కానీ ఊరిలో ఎవ్వరూ ఆ కళను పెద్దగా పట్టించుకోలేదు.
📚 మాస్టారి ముచ్చట
ఒక రోజు స్కూల్లో ‘వన మహోత్సవం’ కార్యక్రమం జరిగింది. ప్రతి పిల్లవాడిని వనసంరక్షణపై ఒక activity చేయమన్నారు. రవి తన పెన్సిల్ తీసుకొని, ఓ కాగితంపై రంగుల పక్షిని, చెట్టును, వాటి చుట్టూ తిరిగే సూర్యకాంతి కిరణాలను గీశాడు.
అతని క్లాస్ టీచర్ శంకర్ మాస్టారు ఆ బొమ్మ చూసి ఆశ్చర్యపోయారు. “రవి, ఇది నీవే గీసావా?” అని ప్రశ్నించారు. రవి తలవంచి బుద్ధిగా అన్నాడు, “అవును సార్.”
మాస్టారు ఆశ్చర్యంతో రవిని కూర్చోబెట్టి ప్రశంసించారు. “నీ కలం గొప్పది రా రవీ. నువ్వు బతుకును రంగులతో చూపిస్తున్నావు. మన స్కూల్లో నీ పేరుతో ఒక చిత్ర ప్రదర్శన పెడదాం అనుకుంటున్నా.”
🌄 ప్రదర్శనకు ముందు ఉదయం
రవి ఆ రోజు రాత్రంతా నిద్రపోలేదు. తొలిసారిగా తన బొమ్మలు జనాల ముందు పెట్టబోతున్నాడు. అతని తల్లి సుమా గర్వంగా బిడ్డని చూసింది. “రంగులు నీతో మాట్లాడుతున్నాయే మనసూ,” అని తల్లి హత్తుకొని ముద్దు పెట్టింది.
వెంటనే రవి 10 బొమ్మలతో స్కూల్‌కి వెళ్లాడు. మాస్టారు ఒక క్లాస్‌రూమ్‌ను చిన్న గ్యాలరీగా మార్చారు. బోర్డుపై “రవి చిత్ర ప్రపంచం” అనే బోర్డును పెట్టారు. పిల్లలు, టీచర్లు, గ్రామస్థులు కూడా వచ్చారు.
🏆 మొదటి గుర్తింపు
చిన్నారుల బొమ్మల మధ్య రవి బొమ్మలు standout అయ్యాయి. అతను గీసిన *"పాతమ్మ కోడిపుంజు", "ఎండలో నడిచే రైతు"* వంటి చిత్రాలు ఒక్కోటి ఒక కథ చెప్పినట్టే.
పాఠశాల HM గారు అతని తండ్రిని పిలిచి చెప్పారు – “మీ బిడ్డ కళా పటిమ అత్యద్భుతం. మేము జిల్లా స్థాయిలో జరగబోయే విద్యార్థుల కళా ప్రదర్శనలో ఈ బొమ్మలను పంపిస్తాము.”
🎯 పట్టుదల & పురస్కారం
జిల్లా స్థాయిలో ప్రదర్శనలో నగరాల పిల్లల మధ్య రవి నిలిచాడు. పెద్దవాళ్లు ఆశ్చర్యపోయారు. ఒక జడ్జి గీసిన పక్షి బొమ్మ pointing చేస్తూ: “ఇది జీవితం గల బొమ్మలా ఉంది,” అన్నారు.
రవికి మొదటి బహుమతి వచ్చింది. జిల్లా CEO అతనికి ఒక కళా అకాడమీ స్కాలర్షిప్ కోసం సిఫార్సు చేశారు. “ఈ పిల్లవాడిని ఆర్టిస్ట్‌గా తయారు చేయాలి,” అన్నారు.
🏙️ నగర జీవితం – కళకు అంకిత
రవి ఇప్పుడు ఒక ప్రభుత్వ కళా పాఠశాలలో చదువుతున్నాడు. నగరంలో జీవితం చూసినప్పటికీ, అతని బొమ్మలన్నీ గ్రామాన్ని ప్రతిబింబిస్తాయి – చెట్లు, రైతులు, జలపాతాలు – అన్నీ రంగుల్లో.
పదేళ్ళ తర్వాత, అంతర్జాతీయ పోటీలో పాల్గొన్నాడు. గెలిచిన బొమ్మ పేరు: “నాన్న చేతిలో నిద్రపోతున్న చిన్నారి”.
🌟 తుది మెరుపు
రవి ఇప్పుడు ఒక ప్రముఖ చిత్రకారుడు. తన పేరుతో ఒక ఆర్ట్ స్కూల్ ప్రారంభించి, గ్రామీణ చిన్నారులకు ఉచితంగా బొమ్మలు గీయడం నేర్పిస్తున్నాడు.
ఆ రోజు మాస్టారు గారి మాటలు అతని జీవితాన్ని మార్చాయి. తల్లి చెప్పిన మాటలు నిజమయ్యాయి – “కళ నిన్ను మోస్తుంది, నీవు దాన్ని వదలవద్దు.”
కామెంట్‌లు
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి