పోస్ట్‌లు

Village Love Story లేబుల్ గల పోస్ట్‌లను చూపుతోంది

💔 మరపురాని మనసు - ఒక ప్రేమ గాథ

  💔 మరపురాని మనసు - ఒక ప్రేమ గాథ ఒక చిన్న గ్రామంలో జయ అనే అమ్మాయి తన జీవితాన్ని మారుస్తూ ఉంటే, ప్రేమ అనే భావన ఆమె గుండె చప్పుడు మారుస్తుంది. ఆమె స్వభావం శాంతిగా, కలలతో నిండినదిగా ఉండేది. చదువు కోసం పట్టణానికి వెళ్లిన జయ అక్కడే అభిరామ్ అనే యువకుడిని కలుసుతుంది. అభిరామ్ గంభీరంగా ఉండేవాడు. చదువులో తెలివి, వాణిజ్యంలో నైపుణ్యం ఉన్న వాడు. జయను చూడగానే అతనికి ఒక విచిత్రమైన ఆకర్షణ కలిగింది. మొదట్లో మాటలు కలవలేదు కానీ, రోజులు గడిచేకొద్దీ వారిద్దరి మధ్యలో మానసిక సంబంధం ఏర్పడింది. 🌸 ప్రేమ కలిగిన రోజు ఒక రోజు విద్యార్థుల కలయికలో అభిరామ్ తన హృదయాన్ని తెరిచి చెప్పాడు. “జయా… నీ నవ్వే నాకు జీవితం లా అనిపిస్తోంది. నీతో జీవితం గడిపే కల వస్తోంది.” జయ ఒక క్షణం నిశ్శబ్దంగా నిలిచిపోయింది. కానీ ఆ క్షణం ఆమె జీవితానికే మలుపు ఇచ్చింది. 💑 వారిద్దరి ప్రేమ పరిపక్వత వారిద్దరూ కలసి కాలేజీ రోజులను ఒక కలల ప్రపంచంలా గడిపారు. సరదాలు, భావోద్వేగాలు, అనుబంధాలు – అన్నీ కలగలిసి ఒక అద్భుతమైన అనుభూతిని ఇచ్చాయి. కానీ జీవితం ఎప్పుడూ ఒకేలా ఉండదు కదా… 💔 విడిపోవాల్సిన పరిస్థితి జయకు ఇంట్లో పెళ్లి గురించ...

📕 చీకటి మాటలు

📕 చీకటి మాటలు 2018లో వ‌రంగ‌ల్‌కు చెందిన ఓ యువ‌తి - నిఖిత. చిన్నగా బ్యాంక్‌లో ఉద్యోగం వేసిన ఈమె, సింగిల్‌గా ఓ గదిని అద్దెకు తీసుకుంది. ఆ గది పాత ఫ్రెంచ్‌ హౌస్ లో భాగం. చుట్టూ పెద్ద compound wall, లోపల చీకటి పెరిగిపోయిన మఱ్రిమొక్కలు, పగిలిన కిటికీలు. కానీ అద్దె తక్కువ కావడంతో నిఖిత ఎంచుకుంది. చిన్నగా చీకటి పడి రాత్రయితే… ఆ గది లోపల రూం లైట్స్ బలహీనంగా మిన్మిన్లాడతాయి. మొదటి రోజు నుంచే ఆమెకు ఓ విచిత్రమైన అనుభూతి. ఎప్పుడూ ఎవరో పక్కగదిలో నడుస్తున్నట్టు… కిటికీకి అద్దం వెనక ఏదో నీడ కదిలినట్టు అనిపించేది. ఒక రోజు రాత్రి... వర్షం బాగా పడుతుంది. నిఖిత ఒంటరిగా బెడ్‌పై బైటికొచ్చే అరిచే శబ్దంతో లేచింది. కానీ ఆమె ఫోన్ చూస్తే… 3:07 AM . ఆ సమయంలో బయట ఎవరు ఉండరు. కానీ ఆ శబ్దం — "బాబూ..." అని ఎవరో పిలిచినట్టు! ఆమె బయటికి చూసింది, ఎవ్వరూ లేరు. కానీ తలుపు గట్టిగా మూయబడిన శబ్దం వినిపించింది. వెంటనే ఆమె గదిలోని అల్మారిని దగ్గరగా చూసింది. గడియారం కింద ఓ పాత నోటీసు తడిగా ఉంది. అందులో ఇలా ఉంది: “ఈ గదిలో ఏ తలుపు సరదాగా తీయకండి. 2001లో ఇక్కడ ఎవరో కనిపించకుండా పోయారు.” నిఖిత గుండ...

💔 నీ కోసమే… కానీ నీవే లేవు 💔

  💔 నీ కోసమే… కానీ నీవే లేవు 💔 అనంతపురం జిల్లాలోని ఓ చిన్న పట్టణం — ధర్మవరం . అక్కడే ఆర్ట్స్ కాలేజీలో చదువుతున్న రేణు , ఆంధ్ర పాటల జోలలో తలదాచుకున్న Introvert యువతి. ఆమెకు తోడు ఉన్న ప్రియుడు నితిన్ మాత్రం చాలా చలాకీగా, నవ్వుతూ అందరినీ ఆకర్షించే వ్యక్తి. వాళ్లిద్దరి పరిచయం మొదట పుస్తకాల దగ్గర, తర్వాత లైబ్రరీ, ఆ తర్వాత హృదయాల దగ్గర ముగిసింది. వారిద్దరూ కలిసిన ప్రతీసారి ఒక ప్రపంచం కొత్తగా మొదలైనట్టుగా ఉండేది. ఒకసారి వర్షం పడుతున్న రోజున రేణు తన బుక్ కప్పుతో నితిన్ తడవకుండా రక్షించింది. ఆ సమయంలో నితిన్ చెవిలో మెల్లగా అన్నాడు— “నీ ప్రేమ నా మీద పడే చినుకుల కన్నా వెచ్చగా ఉంది” ఆ మాటలకి రేణు కన్నుల్లో జల్లు. ప్రేమ లోతులోకి దిగిపోయింది. ఆమె కోసమే నితిన్ ఎదురు చూస్తున్నట్టు అనిపించింది. కానీ కాలం మాత్రం ఎదురు చూడలేదు… 🌙 ప్రేమకి పెళ్లి దారినే కాదు డిగ్రీ పూర్తయిన వెంటనే రేణు ఇంట్లో నుండి సంబంధం చూశారు. తండ్రికి ఆమె ప్రేమ విషయం తెలియదు. “నితిన్ బాగా చదువుతున్నాడు, ఇంకా settle కాలేదు” అనే ఉద్దేశంతో… అతడిని తప్పించేశారు. ఆమె నోరు విప్పేలోపే నిశ్చితార్థం అయిపోయింది. నితిన్...

💓 ఆమె నల్ల కళ్లలో ప్రేమ గంభీరం 💓

  💓 ఆమె నల్ల కళ్లలో ప్రేమ గంభీరం 💓 బొల్లిమునికుండ గ్రామం… చిన్న ఊరు అయినా, అక్కడి పచ్చదనాన్ని మరిచిపోలేం. ఆ ఊరిలోనే పంచాయితీ కార్యాలయంలో క్రమశిక్షణగా పనిచేసే వ్యక్తి వేణు . అబ్బాయి చదువు, డిగ్రీ వరకు పట్టుదలతో పూర్తి చేసినవాడు. పల్లె జీవితం అంటే ఇష్టంగా ఉండే వేణు, ఊర్లోనే ఉద్యోగం దొరకడం తన అదృష్టంగా భావించేవాడు. ఒకరోజు మండల పరిషత్ పాఠశాలకు కొత్తగా చేరిన టీచర్‌ను చూసినప్పటి నుంచే వేణు మనసు వెనక్కి తిరిగి రావడం లేదు. ఆమె పేరు మాధవి . తెల్లటి చీరలో నల్లని కళ్లతో, నిశబ్ధంగా నవ్వే ఆమెను చూసి వేణు కొన్నిసార్లు దెంగినట్టే అయ్యేవాడు. వాళ్లిద్దరి మధ్య మొదట నిగూఢమైన గౌరవం ఉండేది. కానీ వేణు మనసు మాత్రం నిద్రించకుండా మాధవిని తలుచుకుంటూ ఉండేది. ఆమె చెంపలపై ఒళ్ళు లొంగిపోయే నవ్వు చూసిన ప్రతీసారీ వేణు గుండె గడియారంలా మోగేది. ఒకరోజు స్కూల్ పక్కనే ఉన్న చెరువుకట్ట వద్ద కలుసుకున్నారు. మాధవి చేతిలో పుస్తకం, వేణు చేతిలో రోల్ ఫైల్. వీళ్ల మధ్య మాటలు చాలా సాధారణంగా మొదలయ్యాయి. “మీరు బాగా చదివారు కదా?” అని అడిగింది మాధవి. “అవును… కానీ ఇప్పుడు నాకు జీవితంలో బాగా అర్థమయ్యింది… ప్రేమంటేనే అసలైన...