💖 మౌనపు ముద్దులు – ఓ నిశ్శబ్ద ప్రేమకథ

ఒక చిన్న పట్టణం — బోధన్. అక్కడే జరిగింది ఈ ప్రేమకథ. ఈ కథలో ఇద్దరు యువకులు ఉన్నారు — అనిరుద్ధ్ మరియు మాధవి. ఇద్దరికీ మాటల్లో స్పష్టత కంటే మౌనంలో ఉన్న అర్థం బాగా తెలిసింది. కానీ జీవితంలో ప్రేమను వ్యక్తీకరించలేకపోయిన వాళ్ళది.

అనిరుద్ధ్ ఒక కళాశాలలో తెలుగు అధ్యాపకుడు. అతని మాటల్లో మాధుర్యం, కానీ వ్యక్తిగతంగా అంతగా మాట్లాడేవాడు కాదు. ప్రతి రోజు ఉదయం బస్సు స్టాప్ దగ్గర ఒకే వ్యక్తిని చూస్తూ ఉండేవాడు — మాధవి. ఆమె ఒక ప్రైవేట్ స్కూల్ లో టీచర్.

అప్పుడప్పుడు వీరిద్దరి కళ్లూ కలుస్తూ ఉండేవి. ఒకే బస్సులో ప్రయాణం, ఒకే నిలయం, ఒకే వింత నిశ్శబ్దం. మాటలు లేవు, కానీ చూపుల్లో ప్రేమ ముద్దులు తేలిపోయేవి. మాధవి కూడా తాను కొంతకాలంగా అనిరుద్ధ్ ని గమనిస్తున్నానని తన మనసులో ఊహించేది.

ఒకరోజు మాధవి చేతిలో ఒక పుస్తకం కనిపించింది — “మౌనమే మధురం”. అదే టైటిల్ అనిరుద్ధ్ కూడా రాసిన ఒక కవిత సంకలనం పేరే. అతడు ఆశ్చర్యంతో మాధవిని చూసాడు. ఆమె నవ్వింది. అది మొదటి సారి. ఆ నవ్వు అనిరుద్ధ్ గుండెను తాకింది.

ఆ రోజు సాయంత్రం అతడు ఆమెతో మాట్లాడాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. కానీ మాధవి ముందే దిగిపోయింది. ఆ రోజు తర్వాత ఆమె కనిపించలేదు. రోజులు గడిచాయి, అనిరుద్ధ్ మళ్లీ బస్సు స్టాండ్ కి వెళ్ళాడు కానీ ఆమెను కనపడలేదు.

ఒక నెల తర్వాత అతడు తన కళాశాల బుక్ ఫెయిర్ కు వెళ్లాడు. అక్కడ అదే పుస్తకం “మౌనమే మధురం” తన కవితలతో ఉన్నదే కాదు — ఒక కొత్త పుస్తకాన్ని చూశాడు — “మౌనపు ముద్దులు” — రచయిత: మాధవి గార్లు. ఇది ప్రేమకథల సంకలనం.

ఆ పుస్తకాన్ని తిరగేస్తూ ఉండగా చివరి పేజీలో dedication కనిపించింది — “ఈ మౌనపు ప్రేమకు – ప్రతి రోజూ ఉదయం నా ఎదురుగా కూర్చుంటూ మాటలు ఎరుగక నా గుండెను తాకిన ఆ వ్యక్తికి.” అనిరుద్ధ్ గుండె ఉప్పొంగిపోయింది.

అతడు వెంటనే పుస్తకం ప్రచురణకర్తను సంప్రదించాడు. ఆమె సమీపంలోని ఓ మహిళా కళాశాలలో తెలుగు అధ్యాపకురాలిగా చేరిందని చెప్పారు. మరుసటి రోజు, అతడు అక్కడికి వెళ్లాడు.

అతడిని చూడగానే మాధవి చిరునవ్వుతో పలకరించింది — “మీరు ఆలస్యంగా మాట్లాడినా... నేను ముందే పేజీల్లో వ్రాసేశాను.” అనిరుద్ధ్ నిశ్శబ్దంగా నవ్వాడు. ఆ రోజు వారి మధ్య మాటల అవసరం లేకుండా ప్రేమ విరబూసింది.

🌸 ప్రేమకి మాటలు అవసరం లేదు – మౌనం సాక్షిగా ఉండగలదు 🌸