ఆ కోట వెనుక వినిపిస్తున్న ఆత్మల అరుపులు!

ఒక చిన్న గ్రామంలో, ఓ నిరుపేద కుటుంబం ఉండేది. ఆ కుటుంబంలో నలుగురు — తల్లి, తండ్రి, ఇద్దరు చిన్న పిల్లలు. తండ్రి రాములు, రోజూ కూలిపనికి వెళ్లేవాడు. వచ్చిన డబ్బులు భార్య లక్ష్మికి ఇచ్చేవాడు. లక్ష్మి అవి సురక్షితంగా నిలుపుకొని, ఆ డబ్బులతో కుటుంబాన్ని నెట్టుకొచ్చే ప్రయత్నం చేసేది.

కాని ఆ డబ్బులు చాలవు. వడవడలాడే వేసవిలో, తినడానికి సరిపడినంత అన్నం లేక, పిల్లలకు పాలు తాగించడానికి సరిపడిన డబ్బూ లేకపోవడం లక్ష్మిని దిగులుపరుస్తుండేది. ఓ రోజు రాముడికి ఎదురుగా నిలబడి ఇలా అడిగింది:

“నువ్వు తెచ్చే డబ్బులు మనకి తిండి కూడ సరిపోవట్లేదు. మన పిల్లల భవిష్యత్తు గురించి ఆలోచిస్తే భయం వేస్తోంది. ఏం చేద్దాం?”

రాములు తలనమిలి ఊపాడు. అతనికి తన ఇంటి పరిస్థితి తెలుసు. కాని చేతిలో ఏమీ లేదు. అదే రాత్రి అతను మౌనంగా గడియారం 10 దాటి, ఊరంతా నిద్రపోతున్న వేళ వీధుల్లోకి వెళ్ళాడు. అక్కడ అతను ఒక పాత మామిడి చెట్టు కింద వృద్ధుడు ఒకడిని చూశాడు. అతను ఏదో పుస్తకంచదువుతున్నాడు.

రాముడు ధైర్యంగా అడిగాడు:

“అయ్యా, మీరు అర్ధరాత్రి పుస్తకం చదువుతున్నారేంటి?”

వృద్ధుడు నవ్వుతూ అన్నాడు:

“చదువే నన్ను మార్చింది బాబూ! మిమ్మల్ని కూడా మారుస్తుంది. ఇది నా కథ కాదు, ఇది నీ కథ కావొచ్చు.”

ఆ వృద్ధుడు రాముడికి ఓ పాత పుస్తకం ఇచ్చాడు — "చిన్న వ్యాపార మార్గదర్శిని" అనే పేరు ఉన్న పుస్తకం.

రాముడు ఆ రాత్రంతా నిద్రపోకుండా ఆ పుస్తకం చదివాడు. తనకే తెలియకుండా అతనిలో ఆశ మొదలైంది. దాని తర్వాత రోజు కూలిపని చేయడం బదులు, తన ఇంటి ముందు చిన్న వాసనలు చేసే పూలు, తీగల కూరగాయలు నాటాడు.

లక్ష్మి ఆశ్చర్యపోయింది. “ఇలాంటివి పెంచితే మనకేమి లాభం?” అని అడిగింది.ఇది ఒక ప్రారంభం లక్ష్మి. మనం పనివాళ్ళమేగా... కాని మనం కూడా మనకు పని ఇచ్చే వాళ్ళం కావచ్చు” అని రాముడు అన్నాడు.

కొన్ని నెలల్లోనే ఆ కూరగాయలు పండాయి. అతను వాటిని ఊరిలో అమ్మడం మొదలుపెట్టాడు. అక్కడి అమ్మాయిలకు పూల గజ్జెలు అందించేవాడు. వాడుకలోకి వచ్చిన తర్వాత అతని చిన్ని తోట ఓ గుర్తింపు పొందింది. కొద్దిగా ఆదాయం రావడం మొదలయ్యింది.

తరువాత రాముడు గ్రామానికి పక్కనే ఉన్న పాఠశాలకు వచ్చి ఇలా అన్నాడు:

“నా పిల్లలకు నేను చదువు ఇప్పించలేనేమో అనుకున్నా. కాని ఇప్పుడు చదివించగలననిపిస్తోంది.”

లక్ష్మి కన్నీళ్లు పెట్టుకుంది. ఆ కన్నీళ్లు బాధకి కాదు — ఆనందానికి.

                          🪔 ముగింపు (నీతి):

"కష్టాలలో ఆశలే మనకు జ్యోతి. సాహసం చేస్తే మార్గమే మారుతుంది."
ఈ కథ మనకి చెబుతున్నది — జీవితం ఎంత కష్టం ఉన్నా, మార్పు మన చేతుల్లోనే ఉంది. చిన్న ఆలోచన, చిన్న ప్రయత్నం పెద్ద మార్పుని తీసుకొస్తుంది.