తెలుగు కథల ప్రపంచం"

💔 చిరునవ్వు వెనుక ఆర్తి 💔 చిత్తూరు జిల్లా పక్కనే ఉన్న చిన్న ఊరు పాలగుంట . అక్కడ ఓ ప్రభుత్వ హాస్టల్‌ లో వర్కింగ్‌గా పనిచేసే అర్జున్ , నిశ్శబ్దంగా తన జీవితం సాగించేవాడు. కళలు, కోరికలు అన్నీ గుండెల్లో పెట్టుకొని, పుస్తకాల్లో మునిగి పోయే మనిషి. ఒకరోజు హాస్టల్ దగ్గరికి కొత్తగా డిగ్రీ చేసిన యువతి వచ్చింది. ఆమె పేరు సౌమ్య . విద్యారంగంలో ఏదైనా చేయాలనే లక్ష్యంతో ఊహలు కప్పుకుంటూ వచ్చిన ఈమె… తనలోకి ప్రేమను ప్రవేశపెట్టే అర్జున్‌ను కలిసింది. ఆమె చిరునవ్వు చాలా ఆహ్లాదకరం. హాస్టల్ పిల్లలతో ఆడుతూ పాడుతూ ఉండే ఆమెను చూసిన ప్రతిసారి అర్జున్ మనసు లోపల ఏదో మరిగేది. “నువ్వు నవ్వినప్పుడు నీలో వెలుగే కనిపిస్తుంది…” అని మొదటిసారి ఆమెను చూసినరోజే చెప్పేశాడు అర్జున్. ఆమె తల వంచి నవ్వింది. కానీ తనలో ఒక ముదురు దుఃఖాన్ని దాచినట్లు అర్థమైంది. ఆ నవ్వులో మధురత ఉంది. కానీ అంతులేని ఆర్తి కూడా ఉంది. 🌸 ఎదురు చూపుల మధ్య ప్రేమ చిగురించటం రోజులు గడిచాయి. ఇద్దరి మధ్య సాన్నిహిత్యం పెరిగింది. సాయంత్రాల్లో వర్షపు చినుకుల్లో కలిసి నడవడం, పిల్లలతో పాటలు పాడటం… ఇవన్నీ చిన్నదైన ప్రేమ విత్తనాలను నాటినట్టయింది. ...

  💓 ఆమె నల్ల కళ్లలో ప్రేమ గంభీరం 💓 బొల్లిమునికుండ గ్రామం… చిన్న ఊరు అయినా, అక్కడి పచ్చదనాన్ని మరిచిపోలేం. ఆ ఊరిలోనే పంచాయితీ కార్యాలయంలో క్రమశిక్షణగా పనిచేసే వ్యక్తి వేణు . అబ్బాయి చదువు, డిగ్రీ వరకు పట్టుదలతో పూర్తి చేసినవాడు. పల్లె జీవితం అంటే ఇష్టంగా ఉండే వేణు, ఊర్లోనే ఉద్యోగం దొరకడం తన అదృష్టంగా భావించేవాడు. ఒకరోజు మండల పరిషత్ పాఠశాలకు కొత్తగా చేరిన టీచర్‌ను చూసినప్పటి నుంచే వేణు మనసు వెనక్కి తిరిగి రావడం లేదు. ఆమె పేరు మాధవి . తెల్లటి చీరలో నల్లని కళ్లతో, నిశబ్ధంగా నవ్వే ఆమెను చూసి వేణు కొన్నిసార్లు దెంగినట్టే అయ్యేవాడు. వాళ్లిద్దరి మధ్య మొదట నిగూఢమైన గౌరవం ఉండేది. కానీ వేణు మనసు మాత్రం నిద్రించకుండా మాధవిని తలుచుకుంటూ ఉండేది. ఆమె చెంపలపై ఒళ్ళు లొంగిపోయే నవ్వు చూసిన ప్రతీసారీ వేణు గుండె గడియారంలా మోగేది. ఒకరోజు స్కూల్ పక్కనే ఉన్న చెరువుకట్ట వద్ద కలుసుకున్నారు. మాధవి చేతిలో పుస్తకం, వేణు చేతిలో రోల్ ఫైల్. వీళ్ల మధ్య మాటలు చాలా సాధారణంగా మొదలయ్యాయి. “మీరు బాగా చదివారు కదా?” అని అడిగింది మాధవి. “అవును… కానీ ఇప్పుడు నాకు జీవితంలో బాగా అర్థమయ్యింది… ప్రేమంటేనే అసలైన...