తెలుగు కథల ప్రపంచం"

  💓 ఆమె నల్ల కళ్లలో ప్రేమ గంభీరం 💓 బొల్లిమునికుండ గ్రామం… చిన్న ఊరు అయినా, అక్కడి పచ్చదనాన్ని మరిచిపోలేం. ఆ ఊరిలోనే పంచాయితీ కార్యాలయంలో క్రమశిక్షణగా పనిచేసే వ్యక్తి వేణు . అబ్బాయి చదువు, డిగ్రీ వరకు పట్టుదలతో పూర్తి చేసినవాడు. పల్లె జీవితం అంటే ఇష్టంగా ఉండే వేణు, ఊర్లోనే ఉద్యోగం దొరకడం తన అదృష్టంగా భావించేవాడు. ఒకరోజు మండల పరిషత్ పాఠశాలకు కొత్తగా చేరిన టీచర్‌ను చూసినప్పటి నుంచే వేణు మనసు వెనక్కి తిరిగి రావడం లేదు. ఆమె పేరు మాధవి . తెల్లటి చీరలో నల్లని కళ్లతో, నిశబ్ధంగా నవ్వే ఆమెను చూసి వేణు కొన్నిసార్లు దెంగినట్టే అయ్యేవాడు. వాళ్లిద్దరి మధ్య మొదట నిగూఢమైన గౌరవం ఉండేది. కానీ వేణు మనసు మాత్రం నిద్రించకుండా మాధవిని తలుచుకుంటూ ఉండేది. ఆమె చెంపలపై ఒళ్ళు లొంగిపోయే నవ్వు చూసిన ప్రతీసారీ వేణు గుండె గడియారంలా మోగేది. ఒకరోజు స్కూల్ పక్కనే ఉన్న చెరువుకట్ట వద్ద కలుసుకున్నారు. మాధవి చేతిలో పుస్తకం, వేణు చేతిలో రోల్ ఫైల్. వీళ్ల మధ్య మాటలు చాలా సాధారణంగా మొదలయ్యాయి. “మీరు బాగా చదివారు కదా?” అని అడిగింది మాధవి. “అవును… కానీ ఇప్పుడు నాకు జీవితంలో బాగా అర్థమయ్యింది… ప్రేమంటేనే అసలైన...

  బావచెరువు బంధం శివపురం అనే చిన్న గ్రామం మధ్యలో ఉన్న బావచెరువు అనేది ఆ ఊరికి ప్రతీకలా నిలిచింది. ఆ చెరువు చుట్టూ పెరిగిన చిన్న పల్లెటూరి ప్రేమ కథ ఇది. వీరయ్య గారు గ్రామ పెద్ద. ఆయన మనవరాలు మాధవి చిన్ననాటి నుండి చాలా తెలివైనది. స్కూల్‌లో టాపర్, స్వభావానికి మృదువైనది. ఆమెకు ఊరిలో అందరూ ముద్దుగా చూసే వారు. అదే ఊరిలో రైతు కుటుంబంలో జన్మించిన కృష్ణుడు కూడా ఉన్నాడు. ఉదయం నాలుగింటికే లేచి బావిలో నీళ్ళు ఎత్తి పొలానికి పోతాడు. కానీ, చదువుపట్ల కూడా మంచి మక్కువ ఉండేది. స్కూల్లో మాధవి సరసన కూర్చొని చదివినవాడు కృష్ణుడు. కాలం క్రమంగా కదిలింది. స్కూల్ పూర్తయ్యాక మాధవి పట్టభద్రురాలు అయ్యింది. ఊరిలో ఉన్నప్పటికీ, పట్టణం నైపుణ్యాలు ఆమెలో ముద్రించబడ్డాయి. కృష్ణుడు మాత్రం గ్రామానికే అంకితమైన జీవితం గడుపుతున్నాడు. కానీ, అతడి మదిలో మాత్రం చిన్నప్పటి నుండి ఒకే ఒక్క ముఖమే తిరుగుతూ ఉంటుంది—మాధవిది. ఒక రోజు గ్రామంలో జరిగే బావచెరువు శుభ కార్యానికి సంబంధించి సమావేశం పెట్టారు. గ్రామస్థులందరిని పిలిచారు. మాధవి కూడా తాతయ్య వెంట వచ్చి కూర్చొంది. సమితిలో కృష్ణుడిని కూడా తీసుకున్నారు. మాట్లాడే తీరు, యోచించే ధ...