అద్భుత రాత్రి – అనుభూతి గాథ

 ఒక ఊరికి అతి పక్కన అడవిలో పాత కాళేశ్వరం దేవాలయం ఉంది. ఇప్పుడది పాడైపోయిన దేవాలయం. గ్రామస్థులు చెప్పుకునే కధల ప్రకారం, అక్కడ రాత్రి అయ్యాక ఎవ్వరూ దగ్గరకి వెళ్ళరని అంటారు. ఎందుకంటే, ఆ దేవాలయంలో రాత్రివేళల్లో ఏదో అసాధారణ శబ్దాలు వినిపిస్తుంటాయి.

ఒక రోజు, కిరణ్ అనే యువకుడు, భూతాల మీద నమ్మకం లేదు అని తేలిగ్గా తీసుకున్నాడు. అతనికి నిశ్శబ్ద అడవుల మీద ఎక్కువ ఆసక్తి. అతని స్నేహితులతో కలిసి, ఆ దేవాలయంలో రాత్రి గడపాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. వారు ముగ్గురు — కిరణ్, నితిన్, అనూ.

మధ్య రాత్రి అయ్యే సరికి...

వారు దేవాలయానికి చేరుకున్న తరువాత, ఫ్లాష్‌లైట్స్‌ వేసి లోపలకి అడుగుపెట్టారు. అందరూ నవ్వుకుంటూ, చీకటి మీద రాబోయే వీడియో కోసం సన్నాహాలు చేస్తున్నారు. కానీ కొద్ది నిమిషాల్లో, ఫ్లాష్‌లైట్ మంటలు ఒక్కొక్కటిగా ఆరిపోతాయి. సైలెన్స్ లో ఒక్క మృదువైన మంత్రోచ్ఛారణ వినిపించనుంది...

"ఓం కలిశ్వరాయ నమః... ఓం కలిశ్వరాయ నమః...

అనూ భయంతో వెనక్కి చూసింది. నితిన్ చెమటలు పట్టి గబగబ అన్నాడు:

“ఇది మనల్లో ఎవరూ చదవడం లేదు కదా?”

అందరూ మౌనం అయ్యారు.

ఒక మూలన నలుపు చాయలు కదిలినట్లు అనిపించింది. కిరణ్ ఫ్లాష్‌ లైట్ ఆన్ చేయబోయేలోగా అది అతనిని తాకింది. ఒక్కసారిగా అతని శరీరం గాలిలోకి ఎగిరిపోయింది. అతని కళ్ళు తెల్లగా మారాయి. అతని నోటినుంచి అదే మంత్రోచ్ఛారణ వస్తోంది!

మిగతా ఇద్దరూ పరుగులు తీశారు.

ఆ దేవాలయం నుంచి బయట పడిన తర్వాతే వారిద్దరికీ ఊపిరి తీసుకున్నట్టైంది. కాని కిరణ్... అతడు దేవాలయం లోపలే ఆగిపోయాడు. ఆయన తిరిగి ఎప్పటికీ బయటకు రాలేదు.

అప్పటి నుంచి... ఆ దేవాలయం దగ్గరకి ఎవరు వెళ్ళినా, ఆ మంత్రాలు వినిపిస్తూనే ఉంటాయి.

            మారల్ (తాత్పర్యం):

భూతాల్ని నమ్మకపోవచ్చు, కానీ మాయశక్తుల్ని అగౌరవించకండి. కొన్ని ప్రదేశాలు మానవులవి కావు.