మరుపుల మధ్య మెరిసే ప్రేమ — 'నీలి చెరువు రహస్యం'
మరుపుల మధ్య మెరిసే ప్రేమ — 'నీలి చెరువు రహస్యం'
ప్రారంభం — ఆ గ్రామం, ఆ చెరువు
ఎవరు చెప్పినా, ఆ గ్రామం పేరు వింటే మనసు ఒక్కసారిగా గుండెస్పందన తగ్గి ఒక చల్లని దుమ్ము లాంటి భావం కలుగుతుంది. గ్రామం పేరు వెంకటాపురం. చెరువు ఒకటే — అందరితోనూ పాడవాసుల స్నేహమైనదే కాకుండా, పేరులోనే ఒక వింతనూ కలిగిస్తుంది: నీలిమి వంటి ఆ నీరు రాత్రిపూట ఒక విచిత్రమైన వెలుగు చూడిస్తుంది. అందుకే అందరికీ అది నీలి చెరువు అని పిలవబడింది.
కొన్ని తరతరాల క్రితం ఏదో కారణం వల్ల ఆ చెరువు చరిత్రలో ఒక చనిపోయిన ప్రేమ కథతో కలిసిపోయింది — ఒక బ్రహ్మాండమైన ప్రేమ, ఒక దురదృష్టం, మరియు ఆత్మలు విడిపోకుండా మిగిలిపోయిన కథ. ఆ కథను వదలి ఎవరికీ ఆ క్షణం శాంతి లేకపోయింది.
పాత్రలు — ఆరావ్ & मीरा
ఆరావ్ — నగరంలో పెద్ద సంస్థలో పని చేయకుండా, పురాతన కలలతో గ్రామాన్ని తిరిగి రావాలనుకుంటున్న యువకుడు. ఇతని గొప్ప లక్ష్యం: ఆరోగ్యకరమైన జీవితం, పాత సంప్రదాయాలపై అధ్యయనం చేయడం, మరియు రచన. ఆరావ్ హార్డు-ఎక్స్‌ప్లోరర్ కాదు; కానీ అన్వేషణ అతని లోపల ఎప్పుడూ మెత్తగా, ఆత్మకి శాంతి కావాలి అన్న ఆలోచనతో ఉంటుంది.
మీਰਾ — వెంకటాపురంలోని ఒక అందమైన, సున్నితమైన యువతి. ఆమె కళలో ఆసక్తి, వేదనలోకానికి మెల్లగా పూసుకునే శక్తి ఉంది. ఆమె గురించి ఒక అనిశ్చిత గాథ పురాతన చెరువు పరిసరాల నివాసిగా చెబుతుంది: ఆమె నవ్వులో, ఆహ్లాదంలో, ఏదో ఒక విస్మృత అనుభవం నిలిచింది. ఆమె ఊరానికి అనేక‌మంది అభిమానుల్ని కలిగించే అక్షరాల వేష్టన.
సెట్‌ప్ — ఆరావ్ వెనుకవెళ్లడం
ఒక వర్షాకాలంలో, ఆరావ్‌ను నగర జీవితం విసుగు పడ్డదని, ఊరికి తిరిగి రావాలని తలసారాడు. అతను వెంకటాపురానికి వచ్చి నివసించగా, తనకు దగ్గరగా ఉండే ఇంటిని అద్దెకు తీసుకున్నాడు — ఆ ఇంటి తొలితనం కూడా చెరువునికున్న ముసుగు కాలంలో బంధించి ఉండే కథలతో నిండింది.
ఆరావ్ మొదటి బారే మీరాను కలిసితప్పుడు అతని హృదయం దూకించింది. ఆమె గొంతునంచి వెలువడే మాటల్లో ఒక విచిత్ర చిరునవ్వు ఉండేది, ఒక పరిమళం లాంటిది — గతకాలం చూపుకునే భావం. మీరా కూడా ఆరావ్‌ను ఆకర్షించారు — అతని కళ్ళలో ఉన్న ఒక వింత శాంతి ఆమెను నింపేసింది. వారు మాట్లాడటం ప్రారంభించారు; సంభాషణలు మెల్లగా రాత్రి వరకు పొడవెత్తాయి.
మునుపటి చాప్టర్లు — చెరువు చరిత్ర
గ్రామంలో వృద్ధరైన నరేష్ అయినవాడు, చెరువు పక్కన పెద్ద వర్ధమానమైన వయసైన ఓ వృద్ధుడు, చెరువు గురించి మాట్లాడుతూ వారిని హెచ్చరించాడు: "నీలి చెరువు లో గతంలో ఒక చీఫ్ కుటుంబీయురాలు మీరానిలానే అందమైన అమ్మాయి ఉండేది — పేరు నెట్ర. ఆమె ప్రేమలో పడి, ఒక దురదృష్టకర సంఘటన కారణంగా మరణిస్తూ, ఆ చెరువు దగ్గర ఆత్మగా మిగిలిపోయింది" అని. నరేష్ చెప్పిన వర్షాకాలపు పక్కా కథలు, నిజానికి ఒక అనుభవం కంటే ఎక్కువగా ఉండేవి; అది మిస్టరీలు, శాపాలు, ప్రేమ, కోపం కలిగించే సంస్కృతుల కలయిక.
అదుపు తప్పిన రాత్రులు — చిన్న సంకేతాలు
ఆరావ్ మరియు మీరా మధ్య బంధం బలపడగా, గ్రామం చుట్టూ కొన్ని మధురమైన రహస్యాలు బయటపడటంలేదని కాదు. రాత్రుల్లో మీరా అప్పుడప్పుడు చెరువు వైపు వెళ్ళి ఆలోచిస్తూ కనిపించింది. ఒకసారి ఆరావ్ ఆమెను అడ్డుకొని "ఏమైంది? ఎందుకు ఇలాగే వెళ్ళిపోతావు?" అని అడిగాడు. మీరా కలతగా నవ్వి "నేనూ నాకు తెలియదు — కానీ ఆ చెరువు ... నన్ను పిలుస్తోంది లాంటి భావం వస్తుంది" అని చెప్పింది.
క్షణాల్లో చిన్న మార్పులు జరిగాయి: పగటి వేళల్లో చెరువు బహుళశ్రావ్యంగా నీలిరంగు ఏదో ఒక ప్రకాశాన్ని చూపించింది. పల్లెటూర్లో పిల్లలు రాత్రి చెరువు దగ్గరకి దూకితే మాత్రం స్థానికులే వారిని తక్షణం దూరం చేయించేవారు. "అది మన దేవతలా కూడదు" అని వృథా కాకుండా హెచ్చరించారు వారు.
పల్లిల్లో మొదటి రహస్య — మెల్లగా అర్థమయ్యే శబ్దాలు
ఒక రాత్రి ఆరావ్ గది వద్ద పడుకుంటున్నాడు. మధ్య రాత్రి వందలిసరికి అతనికి ఒక సున్నితమైన పాట వినపరిచింది; ఇది పల్లెటూరి అమ్మాయిల పాటలు లా కాకుండా, ఎంతయినా కాలం క్రితం విన్న వెలుగు గుండెలో ఉన్న ఓ మెలుకువ. ఇది మీరా రాత్రి చెరువు బంకరికి వెళ్ళినప్పుడు కనిపించే ఆరం. ఆరావ్ తన కళ్లను తెరిచి చూస్తాడు — మీరా లేనే లేదు. అతను వెంటనే బయట చూచి, చెరువు వైపు పరుగొట్టి వెళ్లిపోయాడు.
చెరువు ఎనిమిదునాటి ఆకారంలో ఒక సున్నితమైన నీలిరంగు కాంతితో మెరిసేది. నీటి మాళ్లలో ఏదో ఒక ఆకారం తేలుతూ కనిపించింది — ఒక స్త్రీ రూపం. ఆరావ్ నీటి పైకి వాస్ చేసి మీరాను పిలిచాడు — కానీ ప్రతిగా నీరు మృదువుగా గొలుసిపడినట్టుగా ఒక గాత్రం వచ్చినది: "ఇక్కడికి రావద్దు... ఇది నా స్థలం" అని. ఆరావ్ తన ప్రేమను దాచుకోలేక రుణించాడని భావించి, ఆ రాత్రి నుంచి అతనికి సకల అనుమానాలు కలిగాయి.
పూర్వ కాలపు రహస్యం — నెట్‌రో కథ
గ్రామ వృద్ధులు చెప్పినట్లుగానే, నెట్‌రో ఒక పెద్ద కుటుంబానికి చెందిన యువతిగా ఉండింది. ఆమె ప్రేమించినవాడు ఒక సంస్కర్తు యువకుడు — పేరు విక్రమ్. కానీ విక్రమ్ చూష్ణికారం, పట్టుదలతో గ్రామంలో ఉన్న ప్రాధాన్యంగా ఉన్నవాడు కాదు; అతను కేవలం నెట్‌రో కోసం పట్టుదల చూపించాడు. ఆ ప్రేమకథలో అతి మనోవేదనకు దారితీసిన సంఘటన జరిగింది: ఒక రాత్రి గ్రామంలో పండుగ వేడుకలో విక్రమ్ ఒక కోపంగా తిరిగిన పల్లకిలో బున్నటి కారణం వల్ల ప్రమాదం లోకెళ్లాడు. నెట్‌రో ఆ విక్రమ్‌ను కాపాడటానికి చెరువు దగ్గరికే పరుగు పెట్టి, తానే ప్రమాదంలో చిక్కి మరణించింది అంటూ వృద్దుల కథ.
కాస్త తార్కికంగా చూస్తే చాన్స్ లొపల సదాం: నెట్‌రో అనుభవంలో నేరం, అపార్థం కూడా ఉండవచ్చును. కానీ గ్రామంలో అది ఒక శాపాలాంటి మానసిక భావనగా మారి చెరువు ఆరాధ్య స్థలంగా మారింది. ఎవరికీ మళ్ళీ ఆ సంఘటన గురించి మాట్లాడలేకపోవటం, దురదృష్టకర మార్పులను మరింత వేగంగా చేసింది.
ఆరావ్-మీరా ప్రేమ — అనిశ్చిత భావాలు
ఆరావ్ మరియు మీరా మధ్య ప్రేమ మృదువయిన ధారలా సాగింది. వారు పల్లెలో నడుస్తూ పండుగలను చూసెక్కారు, రాగాలు పాడారు, పొడవైన సంభాషణలు రాత్రులలో గడిపారు. ఆరావ్ మీరాకి తన జీవితపు కలలు చెప్పారు, మీరా ఆమెగా ఒక వస్తువు లా కాకుండా తన లోపలి బాధను వెలికితీయడం మొదలుపెట్టింది.
అయితే, ప్రతి సంతోషం వెంటనే ఒక చిన్న చీకటి తణికింపును తెచ్చేది. మీరా ఎప్పుడూ చెరువుని దాటుకొని రాత్రుల్లో నడవలని చెప్తూ ఉండేది, కానీ అలానే వెళ్తుంది. ఆమె చెరువుతో ఇబ్బంది తెచ్చే మాటలు చెప్పినప్పుడూ, ఆమె కనువిందు, ఆలోచనలు మరింత అండగా ఉండేవి — "ఆ ఆత్మ‌తో నాకు ఏదో పూర్వాల అద్దం ఉంది" అని ఆమె మెల్లగా, బూమ్ గుండెలో అంటువచ్చేది. ఆరావ్ ఆ మాటలకు వింతగా గుండెలలో కదలుడు అనిపించుకున్నాడు.
మధ్యాంతం — మిస్టరీ వెల్లడి మొదలు
ఒక రాత్రి మీరా తలపై ఒక చిన్న బంగారు పాత్రికాసం తీసుకుని ఆరావ్‌ను కలిసింది. ఆమె అంతరిస్తూ ఆమె మాటల్లో ఒక చురక పట్టింది: "నన్ను ఒక పాత గుండె రీతిలో బంధించి ఉంచింది. నేను చిన్ని ఉన్నా, ఆ గుండెలో ఇంకొందరు వున్నారని అనిపిస్తుంది. నేను ఇప్పటికీ వారిని గుర్తుకు తీసుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తా." ఆరావ్ ఆ మాటలకు నిరుపయోగంగా, ఆమెను వినిపించాడు. కానీ ఆ రాత్రి తర్వాత మీరా మారిపోయింది; ఆమె రాత్రుల్లో ఎక్కువగా పడుకొనలేక పోయింది. ఆమె కళ్ళు ఒక ఆత్మకథలో బాగా నిండుకుని కనిపించేవిగా మారినవి.
ఆరావ్ ఆపి చూడలేక, ఒక రాత్రి మీరా వెంటిగి చెరువు పక్కన వెళ్ళిపోయాడు. నీటి ఒడికంటే దగ్గరగా వారు నిలబడగా, ఆచానకంబడి నీరు ఒకాహుతిగా తేలింది; అక్కడ ఒక పాత దారిలో ఒక చిన్న తిమ్మిరరు ప్రతిబింబం కనిపించింది — నెట్‌రో రూపం. మీరా హృదయం షొక్కగా దాడిచేసింది. ఆమె చేతి వెంట ఒక చల్లని ఊపిరి పడింది — అది ఆమెకు పరిచయమైనట్టూ కనిపించింది.
సమానుసరణ — ఆరావ్ సన్నద్ధం
ఆరావ్ బలంగా నివ్వకుండా, నీటి పైన ప్రతిబింబంలోని ముఖాన్ని చూడగానే అతనికి ఒక విచిత్ర పంజరం స్పష్టమైంది — అది మీరాకి తెలిసినదే కాదు, అది ఆమె గత జన్మతో కలిసిన ఒక సంకేతం. ఆరావ్ నిశ్చింతగా నిలబడి, మీరా చేతిని పట్టుకుని "నువ్వు భయపడకు — నేను నీవుతూ ఉంటాను" అని అనాడు. మీరా కన్నీళ్ళు నిలువ నుండి జారిపోయాయి; ఆమె తలపై ఒక తీపి విశ్రాంతి కనిపించింది.
కానీ మరొక పక్షం ఉంది: చెరువు ఐక్యరీతిగా ప్రతివారిని ఆకర్షించింది. రాత్రి ఒక నిర్దిష్ట సమయానికి గురువారం అయితడుగా పాడే శబ్దం వినబడింది. ఆ శబ్దం ఎవరి చేతిలోనూ ఉండదు; అది ఒక శాపించిన సంకేతం లా ఉండేది. ఆ శబ్దం వినిపించినప్పుడు, మీరా వింటూనే పైకి లేచి ప్రవాహంలోకి దూకి పోయే అవకాశాన్ని చూపించింది. ఆరావ్ అతడి ప్రేమను మరింతగా సేవ్ చేయాలని సంకల్పించాడు.
క్లైమాక్స్‌కు వెళ్లే దారిగా — వృద్ధుల విశ్వాసం
ఆరావ్ గ్రామ వృద్ధులైన నరేష్‌ను కలిసినపుడు, నరేష్ ఉద్వేగంగా అతని కౌంటులో పాత పుస్తకాలు తీసుకొని ఆశ్చర్యకరమైన విషయాలు చెప్పారు: "నెట్‌రోను వేదాల కోసం కోరికతో కాపాడింది అని కాదు, ఆమెను ఒక అవమానం కారణంగా చంపారు. కానీ ఆమె ఆత్మ కోపంతో కాకుండా ప్రేమతో బంధించబడి ఉన్నది. అదే వల్ల ఆమె మనసు లోకానికి తిరుగుతూ ఉంటుంది." నరేష్ ఒక పాత రుద్రాక్ష బింబంతో చెరువు పక్కన ఒక ఉపేక్ష వ్రాసినట్టు కనిపించింది.
నరేష్ చెప్పిన మాటలు ఆరావ్‌కి ఒక నిర్ణయం తీసుకునే బలాన్ని ఇచ్చాయి: మీరా యొక్క బంధం నిజమేనని, టోటల్ రూట్ ఒక పాత అన్యాయం నుండి వచ్చినదని. మీరాకి నిజమైన విముక్తి అవసరమని. కానీ అది సాధ్యమా? అది ఎదుటివారి చేతుల్లో ఉంటే మెల్లగానూ కొత్త రోధానికి కారణమవుతుందా? ఆరావ్ కు ఒక చిట్కా మొదలైంది — ప్రేమ ద్వారా ఆత్మను శాంతిచేయాలి.
విముక్తి కోసం — పూర్వకాల ప్రార్థన
నరేష్ ఆరావ్‌ను శిక్షణ ఇచ్చాడు: "నీవు ప్రేమతో, నిజమైన హృదయంతో ఒక పఠనం నిర్వహిస్తే, ఆ ఆత్మకు దారితీసే ఒక మార్గం కనబడుతుంది. కానీ అది సులభం కాదు. పాత నిపుణుల వల్ల చాలా మంది తప్పు చేశారు." ఆరావ్ మీరాను రాత్రి మళ్ళీ పిలవమని నిర్ణయించి, పండితుల సహకారం తీసుకుని ఒక సాధారణ పుణ్య కార్యాన్ని ఏర్పాటు చేసాడు — దీపం, పుష్పాలు, పవిత్ర నీరు, పాత మంత్ర వాక్యాలు.
ఆ రాత్రి చెరువు పక్కన ఒక చిన్న వర్గం నిలచి, పునఃపరిశీలన మొదలైంది. మీరా శాంతిగా ఉండాల్సిన అవసరం ఉంది; కానీ ఆమె కనుసన్నలు వేళ్ళభుజాల మీద తనను భావిస్తూ ఉండేది. ఆరావ్ ఆమెకు చెప్తూ, "నేను నిన్ను వదలను. నా ప్రేమ నీను శాంతిపరుస్తుంది" అని తడవకుండా చెప్పాడు. మీరు రోజు తెల్లవారుజాముని వేళ వారు మంత్రాలు పలికారు, ఆచారాలు పూర్తి అయ్యే క్రమంలో చెరువు నీర్లో ఒక మృదు కాంతి మెరిచిపోయింది.
అనూహ్య పరిణామం — ఆత్మ యొక్క అభ్యర్థన
పుణ్యకార్యం మధ్యలో ఒక వేళ ఆ నీరు సంచలనానికి గురైంది. నీటి ఉపరితనం విప్పుగా, ఒక రూపం ఇటువంటి మెరుపుగా బయటకు వచ్చి నిలబడింది — అది నెట్‌రో రూపం కాదు; షాప్ లేని ఒక నేపధ్యపు రూపం. ఆ రూపం మాట్లాడింది — తన వాణి లో తీర్పు, తిప్పుడు ఉండి, "నా విముక్తికి ఒక మార్గముంది — నిన్ను వదిలి నేను ఇకమధ్యకు పోతాను. కానీ ఒక శరత్కార ఉంది: మీరా ఎవరికీ పృశాంతి ఇవ్వకుండా నన్ను ముగింపుకు చేర్చాలి." ఆ రెండు మార్గాలు ఆరావ్ గుండెలో ఎంతగా తుపవుగా నిలిచాయి.
నెట్‌రో వాస్తవానికి చెప్పింది: ఆమె నిజంగా విముక్తి కావాలని కోరుకుంటుంది — కానీ విముక్తికి ఒక బలమైన బంధం అవసరమని. ఆ బంధం ఎవరో ప్రేమకార్యాన్ని త్యాగం చేయాల్సిన అవసరాన్ని పుట్టించింది. మీరా ఆ మాట విని షాక్ అయిపోయింది; ఆమెకు ఆమె స్వేచ్ఛ మరలా ఏమిటో ఊహలేకుండా వచ్చింది. ఆరావ్ అతని ప్రేమను నిలుపుకోవాల్సిన తప్ప, ఆ ఆత్మకు శాంతి ఇవ్వాల్సిన దుర్దశను మధ్యలో విడదీయలేకపోయాడు.
ముగింపు దగ్గర — ఆరావ్ నిర్ణయం
ఆరావ్ జీవితంలో మొద‌టిసారి ఒక్కసారిగా ఒక నిర్ణయం తీసుకున్నాడు — ప్రేమ అంటే ఏమిటో, విముక్తి అంటే ఏమిటో అతనికి ఇప్పుడు అర్థమైంది. అతను మీరాను కరుణగా పట్టుకుని స్వరం భారీగా చెప్పేశాడు: "మీరా, నేను నిన్నేనో భయాన్ని ఎప్పుడూ గురించి అనుకోను. నీ శాంతి నాకు కన్నా ముఖ్యం. నేను నిన్ను కోల్పోతానైతే, అది నాకు బాధకరం — కానీ మన ప్రేమ నిజమైనది అంటే, అది ఒక విషయంలో నిజమైన సంతానం ఇవ్వాలి." ఈ మాటలు మీరాను ఏడుపులో నింపాయి.
ఆ పర్వంలో ఆరావ్‌కి తెలియని ఒకదే సత్యం — నిజమైన ప్రేమలో త్యాగం ఉండాలి. అతను తన జీవితం కొన్ని గంటల చేసిన ఒక అనివార్య నిర్ణయం తీసుకున్నాడు — మీరా రక్షణకు తనను సమర్పించగలరని. "నేను నీకు ఒక బహుమతి ఇస్తాను — నేను నీ పక్కనే ఉంటాను, కానీ నువ్వు విముక్తి పొందు" అని అతను చెప్పి మీరా చేతిని మరింత బలంగా పట్టాడు. ఆరావ్ ఇప్పుడు ఒక ఆత్ముల గమనానికి సన్నంగా మారిపోయాడు.
త్యాగం — నీటి లోనికి చేరుట
ఆరావ్ వారి మధ్య ఉన్న బంధాన్ని శాంతిపరచడానికి, ఒక పాత ప్రక్రియ పాలించాడు: అతను నీటి మధ్యలోకి నిదానంగా అడుగు పెట్టి పూనం పలికాడు. అతని చేతుల్లో పండితుడు ఒక దీపం నింపించి, మంత్రాలు పాడుతున్న గళం శాంతిగా ఉండి, పల్లకిలోని వృద్ది నరేష్ ఒక పల్లకిని పట్టి సహకరించాడు. మీరా ఆశ్చర్యంతో బోల్తా పడుతున్నా, అతని పరిశుభ్రత చూసి మనసు నిండిపోయింది.
నీటిలోకి అడుగు వేసిన వెంటనే, పువ్వుల వాసన ఒక రకంగా పరిమళించి, చెరువు పై చిన్న మబ్బుల్లా కవలా ఏర్పడింది. నీటిలోని కాంతి మెల్లగా ఆరావ్ చుట్టూ తేలുകയാണ്. అతను మీరాను ఒక చూపు చూపి "శాంతి, ప్రేమకు ధైర్యంగా వీడ్కోలు" అన్నాడు. ఆ మాటలతోపాటుగా, అతని శరీరంకి ఒక ఉష్ణత కలిగింది; ఆ తరువాత ఉన్నదంతా పదేళ్ళ తరహాలో గాలి లాగే మారిపోయింది.
త్యాగం తర్వాత — ఉపశమనం లేదా బిగొప్పతనం?
ఆరావ్ నీటి లోతులకు వెళ్ళిపోయాడు. మంత్రాల శబ్దం నిలిచిపోయింది; ఒక నిశ్శబ్దం గ్రామాన్ని అలరించింది — అది భయపెడుతూ గానీ, ఓదార్చేసేది గానీ అనిపించేది. మీరా ముంగ‌గా ఆ స్థలం దగ్గర నిలబడి, ఆరావ్ పారిపోయిన నీటి ఉపరితలాన్ని చూస్తూ ఉండగా, ఒక చిన్న మెటల్ బంగారు గుజ్జు ఆ పక్కకు పడిపోయింది — ఆ బంగారు బాటన్ లో ఒక పాత ఫోటో ఉంది — ఆ ఫోటోలో ఆరావ్ మరియు మీరా ఒకే కాష్టం నువ్వే కాదు. అది ఒక్కసారిగా తాను విడిపోవడం పోల్చి ఉండే ఒక రహస్యాన్ని చూపించింది.
మానవత్వం మెల్లగా ఊచకాయతో నిండిపోయింది. నరేష్ మరియు గ్రామస్థులు మీరాకు దగ్గరయ్యారు. నీటి ఉపరితలంలో ఒక వెలుగు మెరుస్తుంది — అది నెట్‌రో రూపమా లేక ఆరావ్ రూపమా అనేది తెలియదు. కానీ అప్పుడే చెరువు నుంచి ఒక మృదు పాట వినబడింది; అది అంతకు ముందు విన్న పాటల కన్నా శాంతిదాయకంగా, అన్నింటికంటే తీపిగా ఉంది. మీరా కన్నీళ్ళతో నవ్వింది — ఆమెకు ఒక పరమానందం కలిసింది: ఆమె ప్రేమికుడు ఇప్పుడు ఒక పూర్వజ్ఞానం ద్వారా ఆత్మ శాంతి పొందనా?
చిన్న మలుపు — చివరిదగ్గర ఒక సందేహం
అయితే, హృదయానికి విషాదం తో పాటు ఒక చుక్కరైన సందేహం ఉద్భవించింది — ఆరావ్ యొక్క చూపులు అసలు చিরకలిగినవా? ఎవరి విముక్తి నిజంగా కలిగిందో? పల్లెలో కొన్ని రోజులు తర్వాత చిన్న చిన్న సంఘటనలు జరిగాయి: ఆ రాత్రుల్లో మీరా ఒక ఒంటరిగా నిలిచి చెరువును చూస్తుందో, లేదా ఎక్కడో ఆమె చిరునవ్వులో ఒక కొత్త విచిత్రత కనిపిస్తోంది. ఆమె నిశ్శబ్దంగా కొన్నిసార్లు హసిస్తూ, ఏదో తనంతమైన మాటలు పలుకుతూ కనిపించింది — "విక్రమ్, నేను వచ్చాను" లాంటివి. వారు ఆ మాటలకు అర్థం ఇచ్చి ఉండలేకపోయారు.
కొన్ని గ్రామస్థులు చెప్పేవారు: "ఆరావ్ నైపుణ్యంతో పునరావృతి కాదు; రోజులకి తాము అంచనా వేసుకున్నాం: ఆరావ్ స్థానంలో మరో ఆత్మ వచ్చి ఉండవచ్చు" అని. ఆ సంకల్పం మీరాకు బాధ కలిగించింది; అతని కన్నీళ్లలో ఒక అస్పష్టమైన విమర్శ కనిపించింది. కానీ మీరా ప్రేమ తనదైన రీతిలో మెరిపించింది; ఆమె ఆరావ్ కోల్పోయిన బాధను మసకబార్చి, ఆ ఆనందాన్ని కొత్తగా స్వీకరించింది.
ముగింపు — శాంతి, లేదా నిరంతర మెమరీ?
కాలం వెళ్తుంది. మీరా గ్రామానికి ప్రతిరోజూ సౌందర్యాన్ని చేరవేస్తూ ఉండగా, చెరువు ఒక అనిశ్చిత శాంతి పొందినట్లు కనిపించింది. పల్లెలో చిన్న పండుగలు తిరిగి మొదలయ్యాయి; ప్రజలు కొత్త ఆశలతో జీవించసాగారు. కానీ ఆ రాత్రి ఆరావ్ తీసుకున్న త్యాగం శాశ్వతంగా ముద్రపడ్డది — చాలామందికి అది ఒక మహత్తరమైన ప్రేమకథగా చెప్పబడటంతో పాటు, కొందరికంటె అది ఒక హెచ్చరింపుగా మారిపోయింది: ప్రేమ నిజంగా త్యాగాన్ని కోరుతుంది.
మీరా ప్రతిరోజూ చెరువుని కాపాడుతూ, పల్లేటి పిల్లలకి కథలు చెప్పేది. ఒక చిన్న పిల్ల వాడు ఒక రోజు అడిగాడు: "అవతలలో ఆరావ్ ఎక్కడాడు?" మీరా మెల్లగా నవ్వి "అవడు ఇక్కడే ఉంది" అన్న ష్యాలలో ఒక చిన్న స్పందన ఇచ్చింది. పిల్లలు నవ్వారు; కానీ పల్లెలో పెద్దవాళ్ళు ఒక చూపు మార్చుకున్నారు — ఆమే మాత్రం శాంతిగా నవ్వింది.
చివరి శబ్దం — ఒక చిన్న శిథిలపు సందేహం
కన్నుల ముందు కనిపించే ప్రతీ ఆశయం — ప్రేమ, శాంతి, త్యాగం — ఆ చెరువు పక్కన ఒక శాశ్వత గుర్తుగా నిలిచిపోయింది. ఒక అరటి పొరలో అలసిపోయిన వెలుగు లాంతర్న్ సేద్యంగా ఉండగా, మీరా ఆ విడిచిన నేపథ్యానికి ఒక వాక్యాన్ని చెప్పింది: "ప్రేమ చూసే విధానమే మనకు ఆత్మలను శాంతిపరుస్తుంది. కానీ కొన్ని సార్లు, ఆ శాంతి మన మనస్సులో చారుగా మిగిలి పాడేది."
అదే సమయంలో చెరువు లోపల ఒక చిన్న గంభీరమైన సరస్వతి కిలుకులాగా వినిపించింది — అది ఒక కొత్త జీవన గీత ఉండవచ్చు, లేక ఒక పాత అర్ధం మళ్ళీ ఉదయం వేళలో మళ్ళీ మెరుస్తుంది. గ్రామం తీర్చే మార్గం మెల్లగా ఉంటుంది; మరి ఆ మార్గంలో ఆరావ్ ఉన్నాడొ లేదో — సమయం మాత్రమే చెబుతుంది. కానీ ఒక విషయం స్పష్టమే: ప్రేమ, భయం, శాపం, విముక్తి — ఇవి ఒక్కరికీ మాత్రమే పరిమితం కాదు; అవి మనల్ని ప్రతి రోజూ కొత్తగా పరీక్షిస్తాయి.
— ముగింపు —
✨ ఇంకా ఇలాంటి భయంకర, రొమాంటిక్ తెలుగు కథలు చదవాలంటే మా వెబ్‌సైట్‌కి రండి ✨
👉 తెలుగు కథల ప్రపంచం 👈
కామెంట్‌లు
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి