📕 చీకటి మాటలు
📕 చీకటి మాటలు
2018లో వ‌రంగ‌ల్‌కు చెందిన ఓ యువ‌తి - నిఖిత. చిన్నగా బ్యాంక్‌లో ఉద్యోగం వేసిన ఈమె, సింగిల్‌గా ఓ గదిని అద్దెకు తీసుకుంది. ఆ గది పాత ఫ్రెంచ్‌ హౌస్ లో భాగం. చుట్టూ పెద్ద compound wall, లోపల చీకటి పెరిగిపోయిన మఱ్రిమొక్కలు, పగిలిన కిటికీలు. కానీ అద్దె తక్కువ కావడంతో నిఖిత ఎంచుకుంది.
చిన్నగా చీకటి పడి రాత్రయితే… ఆ గది లోపల రూం లైట్స్ బలహీనంగా మిన్మిన్లాడతాయి. మొదటి రోజు నుంచే ఆమెకు ఓ విచిత్రమైన అనుభూతి. ఎప్పుడూ ఎవరో పక్కగదిలో నడుస్తున్నట్టు… కిటికీకి అద్దం వెనక ఏదో నీడ కదిలినట్టు అనిపించేది.
ఒక రోజు రాత్రి...
వర్షం బాగా పడుతుంది. నిఖిత ఒంటరిగా బెడ్‌పై బైటికొచ్చే అరిచే శబ్దంతో లేచింది. కానీ ఆమె ఫోన్ చూస్తే… 3:07 AM. ఆ సమయంలో బయట ఎవరు ఉండరు. కానీ ఆ శబ్దం — "బాబూ..." అని ఎవరో పిలిచినట్టు! ఆమె బయటికి చూసింది, ఎవ్వరూ లేరు. కానీ తలుపు గట్టిగా మూయబడిన శబ్దం వినిపించింది.
వెంటనే ఆమె గదిలోని అల్మారిని దగ్గరగా చూసింది. గడియారం కింద ఓ పాత నోటీసు తడిగా ఉంది. అందులో ఇలా ఉంది:
“ఈ గదిలో ఏ తలుపు సరదాగా తీయకండి. 2001లో ఇక్కడ ఎవరో కనిపించకుండా పోయారు.”
నిఖిత గుండె గుబురుమని కొట్టుకుంది.
ఆ రాత్రి నుంచి ఆమెకి ప్రతి రాత్రి 3:07 AM కి అదే శబ్దం వినిపించేది. ఒకసారి ఆమె మొబైల్ కెమెరాతో రికార్డ్ చేస్తే... వీడియోలో కనిపించింది – ఆమె వెనకుగా ఒక నీడ, నెమ్మదిగా కదిలింది. కానీ ప్రత్యక్షంగా ఏమీ కనిపించలేదు.
ఇది సరిపోలేదనేలా…
ఒకరోజు ఆమె ఇంటి wall పై నలుపు రంగులో చేతుల ముద్రలు కనిపించాయి. Policeకు ఫిర్యాదు చేసినా, "ఇది మానసిక భ్రాంతి కావచ్చు" అని అర్థం లేని సమాధానాలు ఇచ్చారు. కానీ ఆమె పక్కగదిలో నిలిచినపుడు, ఫ్లోర్ పైన… ఒక పాత తలుపు కనిపించింది.
ఆ తలుపు తీయగానే… దానిలో ఓ చిన్న cellar వంటిది ఉంది. దానిలో బురదలో చుట్టిన దుస్తులు, పాత నెమలి పాక, ఒక diary. దానిని తెరిచి చూడగా:
“నాకు స్వరాలు వినిపిస్తున్నాయి. ఈ గది నన్ను వదలదంటుంది. నేను బయటకు వెళ్లగలిగిన రోజు… నా చివరి రోజు అవుతుంది.” — లత (2001)
ఆ తరువాత రోజు నిఖిత ఆ ఇంటిని విడిచి వెళ్లింది. కానీ చివరగా… ఆమె lockerలో ఉన్న diaryలో ఒక వాక్యం రాసి ఉంది:
“ఈ గది నన్ను మరచిపోలేదు…”
ఇది ఆధారంగా తీసుకున్న ఘటనను Warangal లోని స్థానికులు ఇప్పటికీ మర్చిపోలేరు. ఆ ఇంటిని అప్పటినుంచి ఎవరూ అద్దెకు తీసుకోలేదు. కానీ... ఆ గది ఇప్పటికీ బహిరంగంగా ఉంది.
కామెంట్‌లు
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి