పోస్ట్‌లు

💓 ఆమె నల్ల కళ్లలో ప్రేమ గంభీరం 💓

  💓 ఆమె నల్ల కళ్లలో ప్రేమ గంభీరం 💓 బొల్లిమునికుండ గ్రామం… చిన్న ఊరు అయినా, అక్కడి పచ్చదనాన్ని మరిచిపోలేం. ఆ ఊరిలోనే పంచాయితీ కార్యాలయంలో క్రమశిక్షణగా పనిచేసే వ్యక్తి వేణు . అబ్బాయి చదువు, డిగ్రీ వరకు పట్టుదలతో పూర్తి చేసినవాడు. పల్లె జీవితం అంటే ఇష్టంగా ఉండే వేణు, ఊర్లోనే ఉద్యోగం దొరకడం తన అదృష్టంగా భావించేవాడు. ఒకరోజు మండల పరిషత్ పాఠశాలకు కొత్తగా చేరిన టీచర్‌ను చూసినప్పటి నుంచే వేణు మనసు వెనక్కి తిరిగి రావడం లేదు. ఆమె పేరు మాధవి . తెల్లటి చీరలో నల్లని కళ్లతో, నిశబ్ధంగా నవ్వే ఆమెను చూసి వేణు కొన్నిసార్లు దెంగినట్టే అయ్యేవాడు. వాళ్లిద్దరి మధ్య మొదట నిగూఢమైన గౌరవం ఉండేది. కానీ వేణు మనసు మాత్రం నిద్రించకుండా మాధవిని తలుచుకుంటూ ఉండేది. ఆమె చెంపలపై ఒళ్ళు లొంగిపోయే నవ్వు చూసిన ప్రతీసారీ వేణు గుండె గడియారంలా మోగేది. ఒకరోజు స్కూల్ పక్కనే ఉన్న చెరువుకట్ట వద్ద కలుసుకున్నారు. మాధవి చేతిలో పుస్తకం, వేణు చేతిలో రోల్ ఫైల్. వీళ్ల మధ్య మాటలు చాలా సాధారణంగా మొదలయ్యాయి. “మీరు బాగా చదివారు కదా?” అని అడిగింది మాధవి. “అవును… కానీ ఇప్పుడు నాకు జీవితంలో బాగా అర్థమయ్యింది… ప్రేమంటేనే అసలైన...

తడిపిన జ్ఞాపకాల వీధిలో – హర్ష & వసంత ప్రేమకథ

  🩶 మౌనంగా మిన్నిన వేళలు 🩶 అతడు – హర్ష. ఒక సాధారణ ఉద్యోగి. అయితే జీవితంలో ఆశలంటే పెద్దగా లేవు. ఒక స్థిరమైన జీవితం, ఓ స్థిరమైన జీవిత భాగస్వామి – అంతే. ఆమె – వసంత. స్వేచ్ఛకు ప్రాధాన్యం ఇచ్చే సృజనాత్మక మనస్సు. తన మనసులో మాటను పలికించే లోకంలోకి అడుగుపెట్టే ప్రతి ఒక్కరినీ ప్రేమించే మృదువైన హృదయం ఆమె సొంతం. ఇద్దరి పెళ్లి ఒక విధంగా మౌన ఒప్పందంలా జరిగింది. పెద్దలు చూసిన సంబంధం. మొదటి నెలల ప్రేమ, ముద్దులు, ఆప్యాయత అన్నీ స్వతంత్ర జీవితం కోసం ఆమె కలలు కనడాన్ని ఆపలేదు. అతనికి మాత్రం అది కాస్త భయంగా అనిపించింది. ఒక రాత్రి – ఇంట్లో వెలుతుర్లు ముసురుగా ఉన్నాయి. హర్ష వసంతను తనవైపు లాక్కుని, ఆమె పెదాలు తాకే ప్రయత్నం చేశాడు. కానీ ఆమె చెమటలు పట్టిన మౌనం చెప్పింది – ఆమె హృదయం అక్కడ లేదని. అతని చేతుల్లో శరీరం ఉంది, కానీ ఆత్మ ఎక్కడో విరహంలో తేలుతూ ఉంది. ఆ రాత్రి... అతను తాను ఆమెకు కావలసినవాడు కాదని పూర్తిగా గ్రహించాడు. ఆమె తన స్వేచ్ఛను కోల్పోయిన వ్యక్తిగా ఉంది – భార్యగా కాదని. “నీకు కావలసింది శరీరమా? లేక సహచారం?” అని ఆమె అడిగిన మాట అతని హృదయంలో చెరిగిపోలేదు. ఆమె రోజూ తళ...

ప్రేమకూ మౌనం ఉండేలా

ప్రేమకూ మౌనం ఉండేలా స్థలం: విశాఖపట్నం | కాలం: 2018 ఆఫీసు బస్సు ఉదయం 8:30కి రామానాయుడులోకి వచ్చేది. నిత్యాని చూసిన ప్రతిసారీ అభిరామ్ గుండె వేగంగా కొట్టుకునేది. ఆమె చిరునవ్వు చూసినప్పుడు అతని నాలోకాల్లో ఏదో మార్పు వచ్చేదిగా అనిపించేది. నిత్య ఓ సాఫ్ట్‌వేర్ కంపెనీలో HR. ఆమె వాడే పర్ఫ్యూమ్ సువాసన అభిరామ్ మనసులో గమ్మత్తైన వానగా కురిసేది. కాని, ప్రేమను మాటలలో పెట్టాలంటే, అభిరామ్‌కు ధైర్యం రాలేదు. ఆరు నెలలుగా చూస్తున్నాడు. ఇంకా ఒక్క మాట కూడా పలకలేదు. ఒకరోజు... “హాయ్,” అని నిత్య ముందే మాట్లాడింది. అభిరామ్‌కు ఆశ్చర్యం కలిగింది. “మీరు రోజూ బస్సులోనే చూస్తుంటాను. మీరు కోడింగ్ టీమ్‌లో కదా?” అభిరామ్ కాళ్లు కలిపినట్టే ఫీలయ్యాడు. "అవును... మీరు HR కదా?" ఆ రోజు మొదలు వారి మధ్య మాటలు, చిరునవ్వులు, పర్సనల్ విషయాలు పంచుకుంటూ ఒక అందమైన అనుబంధం మొదలైంది. నిత్య నవ్వితే, ఆ హాయిగా ఉన్న ఉదయం మరింత మెరిసిపోతుంది. అభిరామ్ మాటల్లో మౌనం తొలగిపోయింది. ప్రేమ మాటల్లోకి వచ్చింది. 💌 ప్రేమ అంగీకారం ఒక శనివారం బీచ్‌కి కలిసి వెళ్లాలని నిత్యనే అడిగింది. అనవసరంగా చిలిపిగా ఉండే అభిరామ్ ఆ రోజు సీ...

"మధురమైన మౌన ప్రేమ కథ – హృదయాలను తాకే ఓ నిశ్శబ్ద ప్రేమ కథ"

  బావచెరువు బంధం శివపురం అనే చిన్న గ్రామం మధ్యలో ఉన్న బావచెరువు అనేది ఆ ఊరికి ప్రతీకలా నిలిచింది. ఆ చెరువు చుట్టూ పెరిగిన చిన్న పల్లెటూరి ప్రేమ కథ ఇది. వీరయ్య గారు గ్రామ పెద్ద. ఆయన మనవరాలు మాధవి చిన్ననాటి నుండి చాలా తెలివైనది. స్కూల్‌లో టాపర్, స్వభావానికి మృదువైనది. ఆమెకు ఊరిలో అందరూ ముద్దుగా చూసే వారు. అదే ఊరిలో రైతు కుటుంబంలో జన్మించిన కృష్ణుడు కూడా ఉన్నాడు. ఉదయం నాలుగింటికే లేచి బావిలో నీళ్ళు ఎత్తి పొలానికి పోతాడు. కానీ, చదువుపట్ల కూడా మంచి మక్కువ ఉండేది. స్కూల్లో మాధవి సరసన కూర్చొని చదివినవాడు కృష్ణుడు. కాలం క్రమంగా కదిలింది. స్కూల్ పూర్తయ్యాక మాధవి పట్టభద్రురాలు అయ్యింది. ఊరిలో ఉన్నప్పటికీ, పట్టణం నైపుణ్యాలు ఆమెలో ముద్రించబడ్డాయి. కృష్ణుడు మాత్రం గ్రామానికే అంకితమైన జీవితం గడుపుతున్నాడు. కానీ, అతడి మదిలో మాత్రం చిన్నప్పటి నుండి ఒకే ఒక్క ముఖమే తిరుగుతూ ఉంటుంది—మాధవిది. ఒక రోజు గ్రామంలో జరిగే బావచెరువు శుభ కార్యానికి సంబంధించి సమావేశం పెట్టారు. గ్రామస్థులందరిని పిలిచారు. మాధవి కూడా తాతయ్య వెంట వచ్చి కూర్చొంది. సమితిలో కృష్ణుడిని కూడా తీసుకున్నారు. మాట్లాడే తీరు, యోచించే ధ...

💖 ప్రేమకు రంగులే లేదు 💖

💖 ప్రేమకు రంగులే లేదు 💖 వర్షం పడుతున్న ఆ మట్టిరాల బసటాండ్‌ ముందు ఒక తడి ప్రేమకథ మొదలైంది. భాను – ఓ మిడిల్‌క్లాస్ బాయ్‌, చిన్నగా జాబ్ చేస్తూ తను సొంతంగా కష్టపడి చదివిన ఇంజినీరింగ్‌తో బతుకు పోరాటంలో ఉన్నవాడు. అతను తడులాడుతూ బస్సు కోసం ఎదురుచూస్తున్నప్పుడు ఆమెను మొదటిసారిగా చూశాడు. ఆమె పేరు శృతి. తెల్లగా మెల్లగా చిరునవ్వుతో మాట్లాడే తత్వం. ఫ్యాషన్ స్టడీస్ చేస్తున్న ఆమే కనిపించినప్పటినుంచి భాను మదిలో ప్రేమ మొలిచింది. మొదట మాటలు కాదు, కళ్లలోనే ప్రేమ పుట్టింది. 🌧️ మొదటి మాటలు "రెయిన్ బాగానే కురుస్తోంది కదా?" అని భాను మొదటగా అడిగిన ప్రశ్న. "అవునండి.. కానీ నాకు వర్షం అంటే చాలా ఇష్టం," అని చిరునవ్వుతో శృతి చెప్పింది. అది సరిపోయింది. ఆ చిరునవ్వే భాను జీవితాన్ని మార్చేసింది. అప్పటి నుంచి ప్రతీ రోజు అదే సమయం, అదే బస్టాప్. ఇద్దరి మధ్య మాటలు పెరిగాయి, నవ్వులు పంచుకున్నారు, కానీ ప్రేమ మాట మాత్రం ఎప్పటికీ బయటపడలేదు. 🕰️ ప్రేమని ముట్టుకునే పగడ్బందీ ఒక రోజు భాను శృతి కోసం ఒక చిన్న గిఫ్ట్ తీసుకొచ్చాడు – ఒక గ్లాస్ పెయింటింగ్ చేయించిన కిచె...

ఓ చిన్న గ్రామ పాఠశాలలో

మాస్టారు ఓ చిన్న గ్రామ పాఠశాలలో తెలుగు ఉపాధ్యాయుడు. ఆయనకి పిల్లలంటే పరమ భక్తి. పదేళ్లుగా అతను ఆ గ్రామంలోనే ఉంటూ, పిల్లలకు చదువు చెప్పడం కన్నా, జీవితం ఎలా గడపాలో నేర్పడంలో మునిగిపోయాడు. ఆ పాఠశాలకు ఇటీవలే కొత్త విద్యార్థిని అన్విత చేరింది. నిశ్శబ్దంగా ఉండే ఆమె పదివరకూ చదివి, ప్రస్తుతం ఇంటర్మీడియట్ చేయాల్సి ఉంది. కానీ, కుటుంబ పరిస్థితుల వల్ల చదువు మానేసి తండ్రికి తోడుగా పనుల్లో దిగింది. ఒకరోజు మాస్టారు ఆమెను దగ్గరికి పిలిచి అడిగారు, “నీవు ఎందుకు చదువు మానేసావ్ అమ్మా? నీవు చాలా తెలివిగా ఉన్నావు కదా?” ఆమె కన్నీళ్లతో జవాబు ఇచ్చింది: “నాన్నకి వ్యాపారం నడపడం కష్టమైపోయింది మాస్టారూ. చదువు కోసం అప్పు చేయడం ఇష్టం లేదు. అందుకే…” అన్వితలో దాగిన ప్రతిభ మాస్టారు ఆ రోజు నుంచే ఆమెకి సాయంగా ఉండాలనుకున్నారు. రోజూ సాయంత్రం పాఠశాల ముగిసిన తర్వాత, తన ఇంట్లోనే అన్వితకి పాఠాలు చెప్పటం ప్రారంభించారు. ఒకరోజు మాస్టారు ఇచ్చిన వ్యాసం మీద అన్విత రాసిన రచన చదివి ఆయన కన్నీళ్లు పెట్టుకున్నారు. ఆమె భావప్రకాశం, రచనా శైలి అద్వితీయంగా ఉండేది. ఆమె మాటల్లో జీవితాన్ని అర్థం చేసుకునే తళతళలు కనిపించేవి. మాస్టారు ...

అద్దంలో బంధించబడిన ఆత్మలు – తెలుగు హారర్ కథ

🔮 అద్దంలో బంధించబడిన ఆత్మలు – తెలుగు హారర్ కథ తెలంగాణ రాష్ట్రంలోని ఓ పల్లె గ్రామం – చీకటి సమయంలో గ్రామంలో గుండె పట్టు లేకుండా ఉండేది. గ్రామస్థులు చెబుతూ ఉండేవారు… “ఈ ఊరిలో ఒక పాత వీధిలో ఉన్న ఇంటిలో రాత్రుళ్ళు వింత శబ్దాలు, ఓ బాలిక అరుపులు వినిపిస్తుంటాయి…” అక్కడే ఆ ఇంటికి ఎదురుగా ఓ పూర్వ విద్యార్థి అయిన రమేష్ వచ్చి నివాసం ప్రారంభించాడు. మొదట్లో అంతా సర్దుకునేలా కనిపించినా, కొన్ని రోజులకే వింత సంఘటనలు మొదలయ్యాయి. పుస్తకాలు తానే తానుగా జారిపడటం, అద్దంలో తెలియని ప్రతిబింబాలు కనిపించడం మొదలయ్యాయి. ఒక రాత్రి రమేష్ కిచెన్‌లోకి వెళ్లాడు. అకస్మాత్తుగా అద్దం వైపు చూసాడు. అక్కడ తనకు కళ్ళు ఎర్రగా ఉన్న ఓ బాలిక కనిపించింది. తిరిగి చూసేలోపు అదృశ్యమైపోయింది. ఈ ఇంట్లో ఓ చిన్నారి ఆత్మ ఉంది… ఆత్మ తనకు జరిగిన అన్యాయానికి ప్రతీకారం తీసుకుంటోందట! రమేష్ చుట్టుపక్కల వారు చెప్పిన కథ విని ఆశ్చర్యపోయాడు. గతంలో ఆ ఇంట్లో ఓ చిన్నారి అనుమానాస్పదంగా చనిపోయిందట. ఎవ్వరూ సరిగ్గా మాట్లాడరట. అప్పటినుండి అక్కడి అద్దాలు చీకటిలో వింతగా మెరిసిపోతుంటాయట. ఒక రాత్రి రమేష్ ఒక పూజారి సహాయంతో ఆ ఇంట్లో పూజ చేయించాడు....